7:426
huc
proficiunt
in
veteri
homine
exuendo.
Quod
si
praesenti
tempore,
loco
praeteriti,
se
abusos
esse
respondeant:
illos
omittam.
Fideles
enim
Paulus
alloquitur,
quum
iubet
Ephesios
veterem
hominem
exuere
(Ephes.
4,
22).
Quo
significat,
non
unius
diei
esse
hanc
tantum
mutationem
1)
qua
ex
carne
in
spiritum
renovamur.
Quid
hactenus
in
verbis
Tridentinorum
observarunt
sani
lectores,
quod
minima
ex
parte
eos
iuvet:
imo
[pag.
126]
quod
non
illis
sit
penitus
adversum?
Pergamus
tamen
in
excutiendo
eorum
decreto.
Negant,
concupiscentiam
vel
fomitem
peccati,
quem
fatentur
manere
in
renatis,
nocere
posse
non
consentientibus,
quum
ad
agonem
relictus
sit.
Nempe
ideo
non
nocet,
quia
Deus
virtutem
suam
in
nostra
infirmitate
perficit.
Sed
si
exercendae
tantum
virtutis
cotem2)
esse
volunt
:
falso
conqueritur
Paulus
hoc
solo
nomine
se
esse
miserum
(Hom.
7,
24).
Tametsi
inepte
facio,
qui
ex
voce
miseriae
adversus
eos
pugnem:
quum
nec
concupiscentiae,
nec
vitii,
nec
peccati
nomina
eos
moveant.
Si
pravitas
in
voluntate
non
est
peccatum,
neque
homo
est
animal.
5)
Si
vitium
coram
Deo
culpa
caret,
sol
non
est
lucidus.
De
peccato
quid
dicam?
Cavillantur,
hoc
verbo
abusum
esse
Paulum,
quia
peccati
causa
sit,
et
poena.4)
Quasi
non
palam
reclamet
contextus.
Postquam
enim
peccati
meminit,
mox
subiicit:
Invenio
per
legem
volenti
mihi
facere
bonum,
adiacere
malum
(Rom.
7,
18).
An
hoc
quoque
illis
improprie
dictum
videtur?
Si
verbi
tantum
esset
quaestio:
tamen
nihilo
plus
essent
audiendi,
quam
qui
infantes
negant
proprie
cum
peccato
nasci.
Utrique
peccatum
eodem
modo
interpretantur.
Hoc
interest,
quod
posteriores
de
originali
peccato
generaliter
sic
loquuntur.
Isti
autem
venerandi
[pag.
127]
patres
eandem
rem
contendunt
a
baptismo
non
amplius
esse,
quod
prius
erat,
quum
tamen
eadem
res
maneat.
Si
causam
suam
meliorem
esse
volunt,
in
primis
doceant
oportet,
ita
converti
rerum
naturas,
ut
quod
idem
est,
sibi
sit
dissimile.
Sed
ipsa
rei
consideratio
certamen
omne
tollit.
Negari
enim,
nisi
impudenter,
non
potest,
quin
repugnantia
adversus
legem
Dei
vere
sit
peccatum.
Atqui
hoc
de
morbo
in
renatis
haerente
apostolus
praedicat.
Sequitur
ergo,
suapte
natura
esse
peccatum,
tametsi
non
imputetur,
ac
proinde
Christi
gratia
abolitus
sit
reatus.
Si
ista
est
vera
iustitiae
regula,
Deum
ex
toto
corde
diligere,
ex
tota
mente,
ex
totis
viri-
1)
Gallasius
et
Beza
correoeerunt:
tantum
hanc
mutationem.
2)
une
queux.
3)
creature
vivante.
4)
Ilz
disent
que
sainct
Paul
en
a
abuse,
a
cause
que
ceste
concupiscence
est
la
cause
de
peche
et
procede
de
la
punition
qu'a
receue
nostre
pere
Adam.
Cependant
ilz
nient
que
ce
soit
offense.
|