55:425  425  CAPUT  V.  426  enim  omnia  eo  dicuntur,  ut  sciamus  modum  in  delitiis  tenendum  esse,  ac  displicere  Deo  intemperantiam.  E  n  u  t  r  i  r  e  corda,  significat  sibi  indulgere,  non  modo  ad  naturae  satietatem,  sed  quantum  fert  cupiditas.  Addit  similitudinem,  s  i  c  u  t  in  die  m  a  c  t  a  t  i  o  n  i  s  ,  quia  solebant  in  sacrificiis  solennibus  liberalius  vesci  quam  pro  quotidiano  more.  Dicit  ergo  divites  tota  vita  continuare  diem  festum  :  quia  in  continuis  voluptatibus  sint  demersi.  6.  Condemnastis.  Sequitur  alia  inhumanitatis  species:  quod  divites  sua  potentia  opprimunt  atque  evertunt  infirmos.  Metaphorice  dicit,  iustos  ab  illis  occidi  et  damnari:  nam  utcunque  manu  sua  non  iugulent,  nec  fungantur  iudicum  munere:  dum  tamen  autoritatem,  qua  pollent,  convertunt  ad  nocendum,  dum  corrumpunt  iudicia,  dum  varias  artes  excogitant  ad  perdendos  innocentes,  hoc  est,  vere  occidere  ac  damnare.  Quum  addit,  I  u  s  t  um  non  r  e  s  i  s  t  e  r  e  ,  significat  crescere  divitibus  audaciam:  quia  omni  praesidio  destituantur  quos  praevertunt.  Interea  tamen  admonet  eo  magis  paratam  promptamque  fore  vindictam  Dei,  quum  nulla  est  pauperi  ab  hominibus  defensio.  Tametsi  autem  ideo  non  resistit  iustus,  quia  patienter  ferre  debet  iniurias:  ego  tamen  simul  imbecillitatem  notari  puto:  quod  scilicet  non  resistat,  quia  inermis  est  ac  desertus  hominum  auxilio.  7.  Patienter  ergo  agite,  fratres,  usque  in  adventum  Domini.  Ecce  agricola  exspectat  pretiosum  fructum  terrae,  patienter  se  gerens  erga  eum,  donec  recipiat  pluviam  matutinam  et  vespertinam.  8.  Patienter  ergo  agite  et  vos:  confirmate  corda  vestra,  quoniam  adventus  Domini  propinquus  est.  9.  Ne  ingemiscatis  alii  in  alios,  fratres^  ne  condemnemini.  Ecce  iudex  stat  pro  foribus.  7.  Patienter  ergo.  Ex  hac  illatione  constat,  quae  hactenus  dicta  sunt  in  divites,  pertinere  ad  eorum  consolationem  qui  ad  tempus  impune  videntur  eorum  iniuriis  expositi.  Postquam  enim  calamitatum,  quae  divitibus  imminent,  causas  recensuit,  et  unam  hanc  posuit  inter  alias,  quod  superbe  et  crudeliter  dominati  sint  in  pauperes,  protinus  subiicit,  nos  qui  iniuste  affligimur,  habere  patientiae  materiam,  qui  Deus  futurus  sit  iudex.  Hoc  enim  sibi  vult,  quum  dicit,  U  s  q  u  e  in  a  d  v  e  n  t  um  D  o  m  i  n  i  :  non  fore  scilicet  perpetuam  rerum  confusionem  quae  hodie  in  mundo  cernitur,  quia  Dominus  adventu  suo  mundum  in  ordinem  revocaturus  sit:  ideoque  animos  in  bonam  spem  colligendos.  Neque  enim  abs  re  nobis  promittitur  illo  die  rerum  omnium  instauratio.  Tametsi  autem  passim  in  scripturis  dies  Domini  vocatur  quaelibet  iudicii  et  gratiae  eius  manifestatio,  quum  suis  succurrit,  et