7:423
423
ACTA
SYNODI
TBIDENTINAE
424
Praelatos,
teneri
per
se
ipsos,
si
legitime
impediti
non
fuerint,
ad
praedicandum
sanctum
Iesu
Christi
Evangelium.
Si
vero
contigerit
Episcopos
et
alios
praedictos
legitimo
detineri
impedimento,
iuxta
formam
generalis
Concilii,
viros
idoneos
assumere
teneantur,
ad
huiusmodi
praedicationis
officium
salubriter
exsequendum.
Si
quis
autem
hoc
adimplere
contempserit,
districtae
subiaceat
ultioni.
Archipresbyteri
quoque,
plebani,
[pag.
119]
et
quicunque
parochiales,
vel
alias
curam
animarum
habentes,
Ecclesias
quocunque
modo
obtinent,
per
se
vel
alios
idoneos,
si
legitime
impediti
fuerint,
diebus
saltem
Dominicis
et
festis
solennibus,
plebes
sibi
commissas
pro
sua
et
earum
capacitate
pascant
salutaribus
verbis:
docendo
ea,
quae
scire
omnibus
necessarium
est
ad
salutem,
annunciandoque
eis
cum
brevitate,
et
facilitate
sermonis,
vitia,
quae
eos
declinare,
et
virtutes
quas
sectari
oporteat,
ut
poenam
aeternam
evadere,
et
coelestem
gloriam
consequi
valeant
Id
vero
si
quis
eorum
praestare
negligat,
etiamsi
ab
Episcopi
iurisdictione
quavis
ratione
exemptum
se
esse
praetenderet:
etiamsi
Ecclesiae
quovis
modo
exemptae
dicerentur,
aut
alicui
Monasterio,
etiam
extra
Diocesim
exsistenh
forsan
annexae
vel
unitae,
modo
re
ipsa
in
Diocesi
sint:
provida
pastoralis
Episcoporum
sollicitudo
non
desit,
ne
illud
impleatur:
Parvuli
petierunt
panem,
et
non
erat
qui
frangeret
eis.
Itaque,
ubi
ab
Episcopo
[pag.
120]
moniti
trium
mensium
spatio
muneri
suo
defuerint,
per
censuras
Ecclesiasticas,
seu
alias
ad
ipsius
Episcopi
arbitrium
cogantur:
ita
ut
etiam
si
ei
sic
expedire
visum
fuerit,
ex
beneficiorum
fructibus
alteri,
qui
id
praestet,
honesta
aliqua
merces
persolvatur,
donec
principalis
ipse
resipiscens
officium
suum
impleat.
Si
quae
vero
parochiales
Ecclesiae
reperiantur
subiectae
monasteriis
in
nulla
Diocesi
exsistentibus,
si
Abbates,
et
regulares
praelati
in
praedictis
negligentes
fuerint:
a
Metropolitanis,
in
quorum
provinciis
Dioceses
ipsae
sitae
sunt,
tanquam
quoad
hoc
sedis
Apostolicae
delegatis
compellantur.
Neque
huius
decreti
exsequutionem
consuetudo,
vel
exemptio,
aut
appellatio,
aut
reclamatio,
sive
recursus
impedire
valeat,
quousque
desuper
a
competenti
Iudice,
qui
summarie
et
sola
facti
veritate
inspecta
procedat,
cognitum
et
decisum
fuerit
Regulares
vero
cuiuscunque
ordinis
[pag*.
121]
|