37:420
testari
oportebat
quantum
a
pollutione
gentium
alieni
essent.
Ab
ea
ergo
regula,
quam
nobis
Dominus
praescribit,
ne
latum
quidem
unguem
discedendum
est.
5.
(Qui
dicunt.)
Extremam
impietatem
notat
in
Iudaeis,
quod
indomitos
se
et
contumaces
opponerent
Dei
cultoribus,
nec
ullis
monitionibus
parere
vellent.
Est
enim
aliqua
spes
resipiscentiae
quamdiu
monitis
et
reprehensionibus
locum
damus
:
quod
si
eas
respuamus,
desperatos
nos
esse
certissimum
est.
Etsi
autem
verba
in
speciem
obscura
sunt,
summa
huc
redit,
morose
et
ferociter
hypocritas
repellere
pios
monitores:
quia
vel
sibi
falsam
sanctitatem
arrogent,
vel
prae
superbia
non
sustineant
reprehendi.
Nunquam
enim
hypocrisis
moroso
fastidio
et
superbia
vacat.
Ne
miremur
ergo
eos
qui
hoc
vitio
laborant
insolenter
sese
efferre,
ac
iactare
virtutem
et
sanctitatem
suam,
aliisque
omnibus
sese
praeferre
:
nosque
idem
experiri
in
nostri
temporis
hypocritis,
quod
Isaias
de
suis
praedicabat.
Nam
eos
excaecavit
Satan,
ut
inani
magniloquentia
iactantes
suam
quam
vocant
devotionem
verbum
Dei
vilipenderent.
Existimant
interpretes
generalem
hic
esse
sententiam,
qua
reprehenduntur
Iudaei,
quod
se
prophetis
subiicere
nollent
:
sed
videtur
mihi
consideranda
circumstantia,
quam
non
satis
perpendunt:
quod
continua
serie
haec
superioribus
coniungantur,
atque
vehementer
reprehendantur
Iudaei,
quod
non
solum
desciverint
a
vero
cultu,
sed
etiam
pervicaciter
figmenta
sua
sequuti
sint,
ut
facessere
iuberent
quisquis
non
applauderet.
Nam
istud
Mane
apud
te,
nihil
aliud
est
quam
apage,
quasi
negarent
quidquam
sibi
negotii
esse
cum
probis
monitoribus.
6.
(Ecce
scriptum
est.)
Alludit
ad
communem
iudicum
morem,
apud
quos
scriptae
sunt
alicuius
rei
inquisitiones,
testimonia,
acta
et
eiusmodi,
ut
quum
iis
uti
opus
erit,
facile
reus
convincatur.
Nam
scribimus
ea
quorum
in
posterum
memoriam
exstare
cupimus.
Testatur
ergo
Dominus
haec
nulla
oblivione
deleri
posse,
quoniam
scripta
sunt.
Quamvis
enim
ad
tempus
dissimulet,
tamen
non
impune
evadent
impii,
sed
iustum
tandem
iudicem
esse
sentient.
Hinc
colligendum
est
non
esse
abutendum
patientia
Dei,
quod
diu
nos
tolerat,
nec
statim
exserit
manum
ad
nos
puniendos:
quia
nihilominus
apud
ipsum
descripta
sunt
omnia,
quorum
tandem
poenas
nos
dare
necesse
erit,
nisi
resipiscamus.
Dominus
quidem
scriptura,
quasi
subsidio
memoriae,
non
eget:
sed
hac
loquendi
forma
utitur,
ne
quid
eum
oblitum
esse
existimemus
quum
tardius
iudicia
sua
exsequitur.
Imo
apud
Ieremiam
(Iere.
17,
1)
expressius
loquitur,
Peccatum
Iehudah
scriptum
esse
stylo
ferreo
in
ungue
adamantino.
Haec
loquutio,
rependere
in
sinum,
satis
usitata
est
scripturis:
quoniam
homines
pec-
|