[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:419  419  EPIST.  IACOBI  420  prium  est  erigere  abiectos,  ac  praesertim  qui  sponte  se  deiiciunt.  Quisquis  ergo  firmam  altitudinem  appetit,  propriae  infirmitatis  sensu  deiectus,  nihil  de  se  nisi  humile  cogitet.  Bene  alicubi  Augustinus:  sicuti  arborem,  ut  sursum  crescat,  profundas  subtus  radices  agere  oportet,  ita  quisquis  in  humilitatis  radice  fixum  animum  non  habet,  in  ruinam  suam  extollitur.  l  l  .  Ne  detrahatis  invicem:  fratres  qui  detrahit  fratri,  aut  iudicat  fratrem  suum,  detrahit  legi,  et  iudicat  legem:  si  autem  iudicas  legem,  non  es  factor  legis,  sed  iudex.  12.  Unus  est  legislator,  qui  potest  servare  et  perdere,  tu  quis  es  qui  iudicas  alterum?  l  l  .  Ne  detrahatis.  Videmus  quantum  operae  insumat  Iacobus  in  corrigenda  obloquendi  libidine.  Semper  enim  superba  est  hypocrisis:  atque  a  natura  sumus  hypocritae,  non  sine  aliorum  contumelia  cupide  nos  efferentes.  Alter  etiam  humano  ingenio  ingenitus  est  morbus,  ut  velit  quisque  suo  arbitrio  alios  omnes  vivere.  Hanc  temeritatem  proprie  castigat  Iacobus  hoc  loco,  quod  vivendi  legem  fratribus  nostris  audemus  imponere.  Detractionem  ergo  accipit  pro  calumniis  omnibus,  sinistrisque  sermonibus  qui  ex  maligno  et  perverso  iudicio  manant.  Late  patet  obloquendi  malum.  Sed  hic  in  una  illa  specie,  quam  dixi,  proprie  insistit:  nempe  dum  superciliose  statuimus  de  aliorum  factis  ac  dictis,  ac  si  nostra  morositas  illis  pro  lege  esset:  dum  secure  damnamus  quidquid  nobis  non  arridet.  Talem  confidentiam  hic  perstringi,  ex  ratione  mox  addita  patet.  Qui  detrahit  fratri.  Significat  tandem  derogari  legi,  quantum  sibi  quisque  in  fratres  usurpat.  Detractio  igitur  adversus  legem  reverentiae  opponitur,  quam  illi  deferri  a  nobis  decebat.  Idem  fere  argumentum  tractat  Paulus  ad  Romanos  capite  14:  tametsi  alia  occasione  inductus.  Nam  quum  superstitio  in  ciborum  delectu  quosdam  teneret:  quod  sibi  non  putabant  esse  licitum,  in  aliis  quoque  damnabant.  Illic  ergo  admonet,  unum  esse  Dominum  cuius  arbitrio  stamus  ac  cadimus  omnes  et  ad  cuius  tribunal  sumus  omnes  sistendi.  Unde  concludit,  eum,  qui  fratres  iudicat  ex  suo  sensu,  quod  Dei  proprium  est  sibi  arrogare.  Iacobus  autem  reprehendit  eos  qui  damnandis  fratribus  famam  sanctitatis  captant.  Ideoque  suam  morositatem  statuunt  divinae  legis  loco.  Eadem  tamen  ratione  pugnat  qua  Paulus,  nempe  temere  nos  facere,  si  nobis  imperium  in  fratrum  vitam  arripimus,  quum  lex  Dei  nos  omnes  sinc  exceptione  in  eundem  cogat  ordinem.  Docemur  ergo,  non  esse  nisi  ex  lege  Dei  iudicandum.  Non  es  factor  legis,  sed  iudex.  Sic  resolvi  debet  oratio,  Quum  censoriam  tibi  potestatem  vindices   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci