[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:415  415  EPIST*  IACOBI  416  eant  quae  superent  omnium  carnificum  saevitiam.  Nam  illud  vere  ab  Horatio1)  dictum  est:  Invidia  Siculi  non  invenere  tyranni  maius  tormentum.  Ubi  quidam  codices  habent  coveoete,  non  dubito  quin  legendum  sit  cpOoveiie,  quemadmodum  transtuli.  Occidendi  enim  verbum  nullo  modo  aptari  potest  ad  contextum.  Pugnatis.  Non  intelligit  bella  et  pugnas,  quibus  inter  se  exsertis  gladiis  confligunt  homines:  sed  quamlibet  certaminum  contentionem,  dum  quisque  aliis  oppressis  emergere  studet.  Quod  nihil  eiusmodi  certaminibus  proficiunt,  in  eo  pravitatis  suae  poenas  dare  affirmat.  Merito  enim  frustratur  eos  Deus,  quem  non  agnoscunt  bonorum  autorem.  Nam  dum  ita  illicitis  modis  contendunt,  potius  Satanae  auspiciis  ditari  appetunt  quam  Dei  beneficio.  Hic  fraude,  ille  violentia,  alius  calumniis,  omnes  malis  et  sceleratis  artibus  ad  felicitatem  nituntur.  Felices  ergo  esse  appetunt:  sed  non  ex  Deo.  Quare  non  mirum  si  retro  aguntur  in  suis  studiis,  quando  non  nisi  a  sola  Dei  benedictione  exspeotandi  sunt  prosperi  8UCC688U8.  3.  Petitis,  et  non  accipitis.  Ultra  progreditur,  etiamsi  petant,  repulsa  tamen  esse  dignos:  quia  Deum  cuperent  suarum  libidinum  ministrum  facere.  Neque  enim  votis  suis,  quale  praecipit  ille,  temperamentum  statuunt:  sed  effraeni  licentia  se  proiiciunt  ad  ea  postulanda  quorum  maxime  puderet  hominem  ullum  conscium  habere.  Bidet  alicubi  Plinius  hanc  impudentiam,  et  merito:  quod  homines,  Dei  auribus  tam  improbe  abutantur.  Quo  minus  toleranda  est  in  Christianis,  quibus  a  ooelesti  magistro  tradita  est  orandi  regula.  Et  certe  nullam  apud  nos  Dei  reverentiam,  nullum  timorem,  nullam  denique  existimationem  esse  constat,  quum  ab  eo  petere  audemus  quae  nobis  vel  conscientia  nostra  negaret.  In  summa,  hoc  vult  Iacobus,  fraenandas  esse  nostras  cupiditates.  Hic  porro  est  fraenandi  modus,  si  Deo  subiectae  sint.  Deinde  quae  moderate  cupimus,  a  Deo  ipso  petenda  esse  docet.  Quod  si  fiet,  a  pravis  contentionibus,  a  fraude,  a  violentia,  omnique  iniuria  inter  nos  abstinebimus.  4.  Adulteri  et  adulterae,  an  nescitis  quod  amicitia  mundi  inimicitia  Dei  est?  qui  ergo  voluerit  amicus  esse  mundi,  inimicus  Dei  constituitur.  5.  An  putatis  quod  frustra  dicat  scriptura?  an  ad  invidiam  concupiscit  spiritus  qui  habitat  m  vobis?  6.  Quin  maiorem  dat  gratiam.  4.  Adulteri.  Hanc  sententiam  coniungo  cum  superioribus.  Adulteros  enim  (meo  iudicio)  metaphorice  appellat,  qui  huius  mundi  vanitatibus  corrupti  a  Deo  se  alienant:  ac  si  degeneres  vocaret,  *)  Epp.  1.  L  Ep.  2,  58.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci