37:415
415
IN
ISAIAM
416
lamentabilis
ruina
dolorem
et
lacrymas
piis
omnibus
elicit,
olim
personuisse
Dei
laudes,
quum
benigne
et
suaviter
populum
suum
foveret.
l
l
.
(An
super
his.)
Confirmat
se
populus
certa
fiducia,
quod
Deus
gloriam
suam
conculcari
non
sinet,
etiamsi
infinitis
hominum
sceleribus
provocetur.
Hinc
nihil
omnino
consolationis
ad
hypocritas
redire
potest,
sed
ad
eos
solum
haec
pertinent
qui
vero
misericordiae
divinae
sensu
tanguntur:
hi
statuunt
ac
certo
persuasum
habent,
quamvis
interitus
immineat,
tamen
Deum
habita
gloriae
suae
ratione
reliquis
saltem
propitium
fore,
ne
exstinguatur
semen.
(Et
affliges?)
Ostendit
fieri
non
posse
quin
Deus
memor
sit
misericordiae
suae:
nec
enim
se
ipsum
abnegare
potest.
Est
autem
cum
eius
gloria
coniuncta
nostra
salus:
quod
diligenter
hic
notandum
est.
Postquam
enim
loquutus
est
de
gloria
Dei
subiungit,
Non
affliges
nos
ultra
modum.
Moderabitur
ergo
castigationes
suas
Dominus:
quia
nos
a
morte
salvos
emergere
interest
gloriae
ipsius,
quam
negligere
non
potest.
Ad
hanc
igitur
deprecationem
confugiamus
quoties
ab
hostibus
nostris
invadimur:
non
hypocritarum
more,
qui
plenis
buccis
gloriam
Dei
iactant,
cuius
nullum
habent
gustum:
sed
cum
poenitentia
et
fide,
ut
solidum
eius
fructum
percipiamus.
CAPUT
LXv.
1.
Patefeci
me
iis
qui
non
interrogabant,
inventus
sum
ab
iis
qui
non
quaerebant
me:
dixi,
Ecce
ego,
ecce
ego,
ad
gentem
quae
non
invocabat
nomen
meum,
2.
Expandi
quotidie
manus
meas
ad
populum
rebellem,
gradientes
via
non
bona
post
cogitationes
suas.
3.
Populus
qui
me
irritat
semper
in
faciem
meam,
qui
sacrificat
in
hortis,
et
suffitum
facit
super
lateres.
4.
Qui
manent
in
sepulcris,
in
desertis
pernoctant,
qui
comedunt
carnem
suillam,
et
ius
pollutorum
in
vasis
eorum.
5.
Qui
dicunt:
Mane
apud
te,
ne
accedas
ad
me,
quia
sanctificarem
te1):
isti
fumus
in
furore
meo,
ignis
ardens
tota
die.
6.
Ecce
scriptum
est
coram
me:
non
tacebo,
quin
reddam
et
rependam
in
sinum
eorum.
7.
Iniquitates
vestrae
et
iniquitates
patrum
vestrorum
simul,
dicit
Iehova.
Quia
suffitum
fecerunt
in
montibus,
et
super
colles
probro
me
affecerunt,
ideo
remetiar
opus
eorum
vetustum
in
sinum
eorum.
8.
Sic
dicit
Iehova,
Quemadmodum
si
quis
inveniat
mustum
in
botro,
et
dicat,
ne
perdas
illud,
quoniam
est
benedictio
in
eo:
ita
faciam
propter
servos
meos,
ut
non
perdam
totum.
9.
Et
educam
e
l)
vel,
sanctior
sum
quam
tu.
|