[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:414  quem  postea  colligant:  vel  quod  ipsi  etiamsi  multa  in  proximis  modeste  tolerent,  non  tamen  desinunt  iustitiam  serere.  Est  autem  anticipatio.  Nam  qui  obtrectandi  libidine  ad  maledicendum  feruntur,  habent  semper  hunc  praetextum,  Quid?  ergone  malum  nostra  facilitate  fovebimus?  Dicit  itaque  Iacobus:  Qui  vere  ex  Deo  sapiunt,  ita  esse  aequos,  modestos,  placidos,  misericordes,  ut  non  tamen  dissimulent  vitia,  neque  illis  faveant  :  sed  potius  corrigere  studeant,  modo  in  pace,  hoc  est,  tali  moderatione  adhibita,  ut  unitas  salva  maneat.  Atque  hoc  modo  testatur,  minime  huc  spectare  quae  hactenus  dixit,  ut  e  medio  tollantur  placidae  reprehensiones:  sed  ne  carnifices  sint  qui  vitiorum  medici  haberi  volunt.  Proinde,  f  a  c  i  e  n  t  i  b  u  s  pacem,  est  septimus  casus,  ut  vocant  grammatici:  ac  sic  resolvi  debet  oratio,  Qui  pacis  studiosi  sunt,  curam  nihilominus  habent  serendae  iustitiae  :  neque  in  promovendis  et  urgendis  bonis  operibus  ignavi  sunt  aut  inutiles,  sed  zelum  suum  temperant  pacis  condimento:  quum  hypocritae  caeco  et  rabioso  impetu  omnia  perturbent.  CAPUT  IV,  1.  Unde  bella  et  pugnae  inter  vos?  nonne  hinc,  ex  voluptatibus  vestris  quae  militant  in  membris  vestris?  2.  Concupiscitis,  et  non  habetis:  invidetis,  et  aemulamini,  et  non  potestis  obtinere:  pugnatis  et  belligeramini.  Non  habetis,  propterea  quod  non  petitis  3.  Petitis,  et  non  accipitis:  quia  male  petitis,  ut  in  voluptates  vestras  insumatis.  1.  Unde  bella,  ete.  Quia  de  pace  tractaverat,  et  monuerat  sic  exterminanda  esse  vitia  ut  pax  foveatur:  hac  occasione  descendit  ad  contentiones,  quibus  se  mutuo  vexabant:  ac  ostendit,  eas  ex  inordinatis  potius  cupiditatibus  emergere  quam  ex  studio  recti.  Nam  si  modum  sibi  quisque  imponeret,  non  incitarent  alii  alios.  Ergo  ex  eo  quod  impune  grassantur  libidines,  effervent  conflictus.  Unde  apparet,  maiorem  inter  nos  pacem  futuram,  si  ab  iniuria  singuli  abstinerent.  Sed  vitia,  quae  in  nobis  regnant,  sunt  quasi  armati  satellites,  ad  pugnas  concitandas.  Membra  vocat  omnes  nostri  partes.  V  o  l  u  p  t  a  t  e  s  accipit  pro  illicitis  et  libidinosis  desideriis,  quae  nisi  cum  aliorum  iniuria  satiari  nequeunt.  2.  Concupiscitis,  et  non  habetis.  Videtur  significare,  inexplebilem  esse  hominis  animum,  ubi  improbis  cupiditatibus  indulget.  Ac  sane  ita  est:  nam  qui  suos  appetitus  licenter  grassari  sinit,  nullum  unquam  habebit  concupiscendi  modum.  Quin  etiam  si  mundus  illi  daretur,  cuperet  novos  sibi  creari  mundos.  Ita  fit,  ut  sibi  homines  tormenta  accer-  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci