9:411
411
EXPOSITIO
IMPIETATIS
412
Illustrissimi
ac
vere
pii
domini,
si
vos
legistis
illam
meam
confessionem,
quam
iussu
vestro
nudiusquartus
extemplo
exaravi,
non
dubito
quin
ex
ea
facile
intellexeritis,
me
sat
disertis
verbis
ostendisse,
sententiam
D.
Calvini
quaternitatem
statuere,
non
trinitatem.
Quum
vero
[pag.
91]
nudiustertius
ipsius
D.
Calvini
praecipuae
partes
essent,
se
tam
exsecrabili
errore
expurgare,
sciens
se
malam
causam
apud
hoc
sanctissimum
Dei
tribunal
minime
posse
sustinere
(ut
vos
probe
nostis)
ne
verbum
quidem
fecit,
sed
totum
tempus
terens
in
conviciis,
et
nescio
quibus
nugis
Serveti,
artificiose
quidem,
sed
parum
honeste
elusit.
Equidem
bis
coepi
rem
(ut
dicitur)
acu
attingere:
sed
ille
sua
mordacitate
et
conviciis
me
semper
deterruit.
Insuper
(ut
vos
ipsi
audire
potuistis)
minatus
est
hoc
in
caput
meum
esse
vertendum.
Quapropter
quum
satis
aperte
declararit
se
esse
animo
in
me
nimis
infenso,
peto
a
vobis,
Illustrissimi
domini,
ne
potentia
et
volubilitate
linguae
hominis
mea
innocentia
opprimatur,
ut
mihi
patronum
et
advocatum
concedatis,
qui
meam
optimam
causam,
ut
par
est,
tueatur.
Nam
ingenue
fateor
me
non
posse
tuta
conscientia
quaternitatem
D.
Calvini
admittere.
Exhibeat
ille,
ut
tantum
Dei
ministrum
decet,
veram
trinitatem,
et
nulla
erit
inter
nos
controversia.
Siquidem
eo
sum
natus
ingenio,
ut
veritatem
promptam
in
fronte
geram.
Ut
enim
ipsam
quaternitatem
pernego,
sic
veram
trinitatem,
et
unitatem
toto
pectore
amplector.
Praeterea
vos
oratos
etiam
atque
etiam
velim,
me,
quo
possim
extra
carcerem
meam
causam
tueri,
sub
idonea
cautione
liberari,
[pag.
92]
Meam
enim
innocentiam
et
integritatem
spero
adeo
cunctis
ecclesiis
notam
facere,
et
quasi
manibus
tractandam
praebere,
ut
ipsi
etiam
adversarii
fateantur
me
boni
ac
pii
viri
munere
functum
fuisse.
Haec
pauca
visum
est,
Illustrissimi
domini,
a
vobis
perquam
humiliter
postulare,
certo
sciens,
qua
estis
sanctitate
ac
pietate
praediti,
vos
quod
rectum
est
exsequuturos,
praeterea
nihil:
praesertim
quum
me
esse
peregrinum
hominem,
imperitum
linguae
vestrae,
ac
prorsus
ignarum
rerum
curialium
probe
intelligatis.
Sic
unicus
ille
Deus
Israel
verus
ac
naturalis
pater
verbi,
cuius
causa
nunc
agitur,
huic
sanctissimo
tribunali
sua
virtute
perpetuo
assistat,
vosque
omnes,
et
hanc
urbem
vestram
in
dies
magis
magisque
suis
donis
augeat
exornetque.
Dixi.
Inutilis
Christi
servus,
Valentinus
Gentilis
Cosentinus.
Illustrissimi
ac
clementissimi
domini:
Nisi
causain
meam
vobis
magis,
quam
mihi
ipsi
notam
esse
plane
intelligerem,
pluribus
equidem
vobiscum
agerem.
Sed
quia
rem
omnem
probe
tenetis,
paucis
me
expediam.
Principio
nostis
me
iussu
vestro
confessionem
edidisse.
Illa
autem
edita
meas
partes
esse
duxi,
quidquid
ad
eam
rem
pertineret,
sine
fuco
ecclesiae
proponere,
eaque
ratione
conscientiam
meam
omni
scrupulo
|