52:410  quae  illi  autoritatem  deroget.  Yult  ergo  integrae  esse  existimationis.  Cur  iubeat  unius  uxoris  m  a  r  i  t  um  esse,  in  priore  ad  Timotheum  diximus.  Trita  adeo  inter  Iudaeos  polygamia  erat,  ut  prava  consuetudo  in  legem  propemodum  versa  esset.  Si  quis  duas,  priusquam  Christo  nomen  dedisset,  uxores  duxerat,  eum  cogere  ad  alteram  repudiandam  fuisset  inhumanum  :  itaque  quod  alioqui  vitiosum  erat,  tolerabant  apostoli,  quia  corrigere  non  poterant.  Et  qui  se  iam  implicaverant  multiplici  coniugio,  etiamsi  retenta  unica  uxore  poenitentiam  suam  testari  parati  essent:  dederant  tamen  intemperantiae  suae  signum,  quod  posset  eorum  famae  notam  aliquam  inurere.  Perinde  est  igitur  ac  si  iuberet  Paulus,  eos  eligi  qui  pudice  matrimonium  coluerint  contenti  singulis  uxoribus:  arceret  autem  eos  quorum  libido  in  plures  uxores  grassata  fuerit.  Interea  vero  qui  defuncta  uxore  alteram  iam  coelebs  inducit,  nihilominus  unius  uxoris  maritus  censeri  debet.  Non  enim  eligendum  docet  qui  fuerit  maritus  unius  uxoris,  sed  qui  sit.  Liberos  habens  fideles.  Quum  prudentia  et  gravitas  requiratur  in  pastore,  eius  speciem  in  familia  spectari  convenit.  Nam  qui  domum  suam  regere  non  potest,  quomodo  regendae  ecclesiae  par  erit?  deinde  non  ipsum  modo  episcopum  probro  carere,  sed  totam  domum  quasi  honestae  et  castae  disciplinae  speculum  esse  oportet,  ideo  ad  Timotheum  non  minus  accurate  uxoribus  praecipit  quales  esse  debeant.  Primum  vero  hic  in  liberis  requirit  ut  sint  fideles:  unde  appareat,  insana  pietatis  doctrina  et  timore  Domini  esse  educatos.  Secundo,  ne  sint  profusi  in  luxum:  ut  hinc  quoque  agnosci  queat  temperans  et  frugalis  educatio.  Tertio,  ne  sint  i  m  m  o  r  i  g  e  r  i  :  quia  vix  populum  fraeno  disciplinae  contineret,  qui  a  liberis  nullam  reverentiam  vel  subiectionem  potest  impetrare.  7.  Oportet  enim  episcopum  esse  a  crimine  immunem,  tanquam  Dei  oeconomum,  non  praefractum,  non  iracundum^  non  vinosum,  non  percussorem,  non  turpiter  lucro  deditum:  8.  sed  hospitalem,  studiosum  benignitatis,  temperantem,  iustum,  sanctum,  moderatum,  9.  tenacem  fidelis  sermonis  qui  secundum  doctrinam  est:  ut  potens  sit  et  exhortari  per  doctrinam  sanam,  et  contradicentes  convincere.  7.  Oportet  episcopum.  Iterum  repetit  eos,  qui  ad  episcopatum  adspirant,  debere  illaesam  famam  afferre:  idque  ratione  confirmat,  quia,  quum  ecclesia  sit  domus  Dei,  quisquis  eius  gubernationi  praeficitur,  veluti  oeconomus  Dei  constituitur.  Atque  male  audiret  inter  homines  qui  oeconomum  assumeret  probrosum  et  adversae  famae  :  longe  ergo  magis  indignum  et  minus  tolerabile,  Dei  familiae  tales  imponi  praefectos.  Nomen  dispensatoris,  quod  Eras-