[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


52:41  41  CAPUT  II.  42  Sed  etiam  mei,  ut  ne  tristitiam.  Fatetur  Paulus  acerbam  sibi  futuram  fuisse  Epaphroditi  mortem  :  et  in  eo  sibi  parcitum  fuisse  a  Deo  agnoscit,  quod  restitutus  fuit  suae  valetudini.  Ergo  non  iactat  Stoicorum  aica&etav,  quasi  ferreus  esset  ac  immunis  ab  humanis  affectibus.  Quid  igitur?  dicet  quispiam,  ubi  est  invicta  illa  magnitudo  animi?  ubi  indefessa  constantia?  Respondeo,  Christianam  patientiam  procul  a  contumacia  philosophica  distare:  nedum  a  praefracta  illa  et  immani  duritia  Stoicorum.  Cuius  enim  virtutis  esset,  patienter  ferre  crucem,  si  in  ea  nullus  inesset  doloris  et  acerbitatis  sensus?  Dum  vero  hunc  sensum  vincit  Dei  consolatio,  ut  non  repugnemus,  sed  potius  volentes  tergum  praebeamus  ferulis:  tum  vero  sacrificium  obedientia  offerimus  Deo  acceptum.  Ita  Paulus  fatetur  molestiam  Be  aliquam  sentire  et  dolorem  ex  vinculis:  sed  eadem  illa  vincula  ob  Christum  suaviter  nihilominus  ferebat.  Fatetur  se  graviter  laturum  fuisse  Epaphroditi  mortem:  sed  tandem  affectum  suum  composuisset  ad  Dei  voluntatem.  Quamquam  nondum  plane  soluta  est  tota  difficultas.  Nam  et  tunc  probamus  nostram  obedientiam,  quum  vitiosos  nostros  affectus  fraenamus,  nec  cedimus  carnis  infirmitati.  Duo  itaque  sunt  notanda:  primum  affectus,  quos  Deus  initio  naturae  nostrae  indidit,  per  se  non  esse  malos:  quia  non  proveniunt  ex  naturae  corruptae  vitio,  sed  a  Deo  autore  manant.  Talis  est  dolor,  qui  ex  morte  amicorum  capitur,  Deinde  alias  fuisse  Paulo  complures  causas  cur  lugeret  mortem  Epaphroditi,  nec  eas  solum  excusabiles,  sed  prorsus  necessarias.  Hoc  primo  fidelibus  perpetuum  est,  quod  in  morte  cuiusvis  de  ira  Dei  adversus  peccatum  commonefiunt.  Sed  Paulus  magis  ecclesiae  iactura  movebatur,  quam  cernebat  optimo  pastore  destitui  in  tanta  bonorum  paucitate.  Eiusmodi  affectus  qui  sublatos  prorsus  et  extinctos  volunt,  non  saxeos  tantum  fingunt  homines,  sed  feros  et  truculentos.  Caeterum  in  hac  tnaurae  vitiositate  adeo  omnia  sunt  in  nobis  perversa,  ut  quocumque  moveantur  animi  nostri,  semper  modum  excedant.  Hinc  fit  ut  nihil  per  se  tam  sit  purum  aut  rectum,  quod  non  aliquid  contagionis  trahat.  Quin  Paulus  (ut  homo  erat)  humanum  aliquid  passus  fuerit  in  suo  dolore,  non  nego.  Nam  et  infirmitate  laborabat,  et  tentationibus  agitari  oportuit,  ut  certando  et  resistendo  vincendi  haberet  materiam.  28.  Studiosius  misi  Ulum.  Non  exigua  solatio  illi  erat  Epaphroditi  praesentia:  adeo  tamen  Philippensium  salutem  praeferebat  suae  commoditati,  ut  dicat  se  laetari  eius  discessu,  quia  tristis  erat,  sua  occasione  distrahi  a  grege  illi  commisso,  eiusque  officiis  quamlibet  iucundis  invitus  fruebatur  cum  eorum  iactura.  Ideo  hilariorem  ee  fore  dicit  Philippensium  gaudio.  29.  Excipite  eum  cum  omni  gaudio.  Omne   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci