48:41
41
CAPUT
II.
42
24.
Solutis
doloribus.
Per
mortis
dolores
plus
quiddam
intelligo
quam
corporeum
sensum.
Nam
qui
vere
expendunt
mortis
naturam,
quia
audiunt
esse
Dei
maledictionem,
ipsos
Deum
iratum
in
morte
concipere
necesse
est.
Hinc
mirus
horror:
in
quo
plus
mali
est
quam
in
morte
ipsa.
Hac
porro
conditione
mortem
obiit
Christus,
ut
reatum
nostrum
subiret.
Ille
interior
conscientiae1)
metus,
qui
illum
ad
sudorem
usque
sanguineum
expavescere
coegit,
quum
se
sisteret
ad
Dei
tribunal,
multo
plus
illi
anxietatis
et
horroris
attulit
quam
omnes
carnis
cruciatus.
Caeterum,
quod
luctatum
cum
huiusmodi
doloribus
Christum
fuisse
Petrus
docet,
et
victorem
simul
praedicat:
hoc
facit,
ut
nunc
mortem
horrere
non
debeant
fideles.
Neque
enim
eadem
est
nunc
mortis
qualitas,
quae
fuit
in
Adam
:
quoniam
per
Christi
victoriam
absorpta
est
Dei
maledictio.
Sentimus
quidem
adhuc
dolorum
punctiones,
sed
quae
nos
totaliter
non
vulnerant,
dum
fidei
clypeus
opponitur.
Rationem
addit,
quia
possibile
non
erat
Christum
morte
opprimi,
utpote
qui
vitae
autor
est.
25.
David
enim
dicit
de
ipso:
Providebam
Dominum
coram
me
semper:
quoniam
a
dextris
est
mihi,
ne
commovear.
26.
Propter
hoc
laetatum
est
cor
meum,
et
exsultavit
lingua
mea:
quin
et
caro
mea
requiescet
in
spe.
27.
Quoniam
non
derelinques
animam
meam
in
inferno:
nec
permittes
ut
sanctus
tuus
videat
corruptionem.
28.
Notas
mihi
fecisti
vias
vitae,
replebis
me
laetitia
cum
facie
tua.
29.
Viri
fratres,
quando
licet
mihi
cum
fiducia
dicere
apud
vos
de
patriarcha
David,
quod
et
mortuus
est,
et
sepultus,
et
sepulerum
eius
apud
nos
usque
in
hunc
diem:
30.
propheta
ergo
quum
esset:
et
sciret
quod
iureiurando
iurasset
sibi
Deus,
futurum
ut
de
fructu
lumbi
eius,
quoad
carnem,
exoriretur
Christus,
qui
sederet
super
thronum
eius:
31.
praescius
loquutus
est
de
resurrectione
Christi,
quod
non
derelicta
sit
in
inferno
anima
eius,
nec
caro
eius
viderit
corruptionem.
25.
Resurrectio
Christi,
quae
tum
certis
clarisque
vaticiniis
testata
erat,
tum
colligi
poterat
ex
perpetua
prophetarum
doctrina,
quasi
res
nova
et
inaudita
Iudaeis
probanda
fuit.
Nec
mirum.
Videmus
enim,
quum
saepius
eam
discipulis
inculcasset
Christus,
parum
tamen
profecisse.
Et
tamen
retinebant
certa
verae
doctrinae
principia,
quae
aditum
illis
patefacerent
ad
Christi
notitiam:
ut
mox
videbimus.
Quoniam
ergo
fructus
resurrectionis
Christi
erat
donum
spiritus,
confirmat
Davidis
testimonio,
Christum
oportuisse
resurgere:
ut
inde
agnoscant
Iudaei
eum
doni
au
torem.
Sumit
enim
pro
confesso,
fuisse
excitatum
a
morte,
non
ut
sibi,
*)
Sensus.
|