45:41
41
LUC.
L
42
non
tribui
Deo
absolutam
potentiam,
ut
tyrannico
imperio
homines
tanquam
pilas
agitet
ac
verset
sursum
deorsum,
sed
iustam
gubernationem,
cui
subest
optima
ratio,
licet
nos
saepe
fugiat.
Non
enim
Deum
oblectant
mutationes,
ut
per
ludibrium
in
sublime
attollat
quos
protinus
deiicere
statuerit,
sed
rerum
statum
potius
convertit
hominum
pravitas,
quia
nemo
in
eius
arbitrio
et
manu
positam
esse
agnoscit
cuiusque
sortem.
Qui
y
ero
eminent
supra
alios,
non
modo
contumeliose
et
crudeliter
insultant
proximis
suis,
sed
etiam
ferociter
contra
suae
altitudinis
autorem.
Ergo
ut
re
ipsa
discamus,
quidquid
altum
est
in
mundo
et
excellit
Deo
subesse,
totumque
mundum
eius
imperio
regi,
alii
tolluntur
in
sublimem
honoris
gradum,
alii
autem
labuntur
ex
suis
soliis
vel
praecipites
cadunt:
hanc
mutationum
causam
et
finem
assignat
David,
Psal.
107,
20
et
Daniel.
2,
21.
Videmus
sane,
ut
praeter
modum
insolescant
mundi
principes,
ut
diffluant
in
luxuriam,
ut
turgeant
superbia,
ut
eos
prosperae
fortunae
dulcedo
inebriet.
Tantam
ingratitudinem
si
ferre
nequeat
Dominus,
nihil
mirum:
hinc
fit,
ut
plerumque
non
diu
maneant
stabiles,
quos
Deus
in
sublime
extulit.
Iam
rursus
regum
et
principum
splendor
hominum
vulgus
obstupefacit,
ut
pauci
superius
aliquod
numen
esse
cogitent.
Quod
si
ex
utero
sceptrum
afferrent
secum
principes,
et
continua
esset
regnorum
stabilitas,
statim
evanesceret
omnis
Dei
et
eius
providentiae
notitia.
Dominus
ergo,
humiles
in
sublime
tollens,
mundi
superbiam
quasi
in
triumpho
traducit,
et
simul
ad
simplicitatem
ac
modestiam
erudit
suos.
Nunc
tenemus
quorsum
dicat
Maria,
Deum
esse
qui
proceres
deiicit
ex
soliis,
et
infirmos
exaltat:
nempe
ut
doceat,
non
caeco
fortunae
impetu
volvi
et
rotari
mundum,
sed
quaecunque
cernuntur
conversiones
Dei
providentia
accidere,
deinde
ipsum
Deum
summa
aequitate
moderari,
quae
totum
mundi
ordinem
turbare
et
pervertere
iudicia
videntur,
quod
proximo
versu
melius
confirmat:
esurientes,
inquit,
replevit
bonis
et
divites
dimisit
inanes.
Nam
hinc
colligimus,
non
per
se,
sed
ex
causa
mutationes
placere
Deo,
quia
scilicet
magni
et
divites
et
potentes
saturitate
sua
inflati
sibi
arrogant
omnia,
ipsi
autem
Deo
nihil
faciunt
reliquum.
Quare
sedulo
cavendum
est,
ne
rebus
prosperis
efferamur.
Cavenda
etiam
ventosa
carnis
saturitas,
ne
subito
nos
Deus
exinaniat:
piis
vero,
qui
egestatis
suae
conscii
et
quasi
famelici
ad
Deum
suspirant,
non
parum
solatii
affert
haec
doctrina,
quod
Deus
esurientes
bonis
impleat.
54.
Suscepit
Israel
Hoc
postremo
membro
generales
sententias
accommodat
Maria
ad
circumstantiam
praesentem.
Summa
autem
est,
Deum
nunc
quam
olim
pollicitus
salutem
sanctis
patribus
fuerat
praestitisse.
Sed
primum
in
verbo
suscipiendi
concinna
est
metaphora:
sic
enim
collapsus
|