[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:408  censorum  in  alios  usurpant.  Tales  enim  reprehensores,  quasi  magistri  morum  haberi  volunt.  Atque  haec  loquutio  tam  Graecis  quam  Latinis  est  usitata,  magistros  vocare  qui  superciliose  in  alios  animadvertunt.  Quod  autem  multos  fieri  vetat,  ideo  est,  quia  se  passim  multi  ingerunt.  Est  enim  hic  quasi  ingenitus  humano  ingenio  morbus,  ex  aliorum  reprehensione  famam  captare.  Duplex  autem  in  hac  parte  vitium  regnat,  quod  quum  pauci  dexteritate  polleant,  omnes  promiscue  in  magisterium  irrumpunt.  Deinde  pauci  recto  studio  ducuntur:  potius  enim  hypocrisis  et  ambitio  eos  quam  cura  fraternae  salutis  incitat.  Notandum  est  enim  Iacobum  hic  non  dehortari  a  fraternibus  monitionibus,  quas  spiritus  toties  et  tantopere  nobis  commendat:  sed  immodicam  illam  cupiditatem  damnare  quae  ex  ambitione  nascitur  ac  superbia,  dum  se  quisque  adversus  proximos  effert,  dum  obloquitur,  carpit,  mordet,  et  maligne  inquirit  quod  in  sinistram  partem  rapiat.  Fieri  enim  solet  ut  importuni  eiusmodi  censores  in  sectandis  aliorum  vitiis  se  insolenter  iactent.  Ab  hac  intemperie  et  arrogantia  Iacobus  nos  revocat.  Addit  rationem,  Quia  gravius  iudicium  subituri  sint  qui  in  alios  ita  sunt  severi.  Duram  enim  sibi  legem  imponit  qui  omnium  dicta  et  facta  ad  summum  rigorem  exigit:  nec  veniam  meretur  qui  nemini  parcere  sustinet.  Sententia  diligenter  notanda,  Dei  severitatem  in  se  provocare  qui  in  fratres  nimium  sunt  rigidi.  2.  In  multis  enim  labimur.  Potest  hoc  accipi  per  concessionem  dictum:  ac  si  ita  dixisset,  Esto,  tu  in  fratribus  invenis  quod  culpes:  nemo  enim  immunis  est  a  vitiis:  imo  singuli  pluribus  vitiis  laborant.  Sed  putasne  te  perfectum  esse  cum  maledica  et  virulenta  lingua?  Mihi  tamen  potius  videtur  Iacobus  hoc  argumento  nos  hortari  ad  mansuetudinem:  quia  simus  ipsi  quoque  multis  infirmitatibus  circumdati.  Inique  enim  facit  qui  veniam,  qua  opus  habet,  aliis  negat.  Sic  etiam  Paulus,  quum  lapsos  corrigi  iubet  clementer  et  in  spiritu  lenitatis,  statim  addit  (Galat.  6,  1):  Considerans  te  ipsum,  ne  et  tu  tenteris.  Nihil  enim  est  quod  magis  ad  temperandum  nimium  rigorem  valeat  quam  infirmitatis  nostrae  agnitio.  Si  quis  in  sermone.  Postquam  neminem  esse  dixit  qui  non  variis  modis  peccet:  iam  ostendit  morbum  obloquendi  prae  aliis  peccatis  odiosum  esse.  Nam  quod  dicit  perfectum  esse  qui  lingua  non  labitur:  significat  continentiam  linguae  virtutem  esse  eximiam,  unamque  ex  praecipuis.  Quare  nimis  perverse  faciunt  qui  minima  quaeque  vitia  curiose  excutientes,  in  tam  crasso  sibi  indulgent.  Proinde  eleganter  hic  perstringit  censorum  hypocrisin:  quin  in  suo  examine,  quod  praecipuum  erat,  maximique  momenti,  omittunt,  maledicentiam  scilicet.  Nam  qui  alios  castigant,  zelum  prae  se  ferunt  perfectae  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci