9:407
407
EXPOSITIO
IMPIETATIS
408
eius
deitatem,
cui
datum
est
esse.
Adde,
quod
mutuo
conflictu
sese
prosternunt
tua
commenta.
Nam
si
nota
discretionis,
quam
statuis,
vera
est,
residere
in
solo
patre
essentiam
:
quomodo
stabit
illud,
eandem
quoque
essentiam
esse
filii
?
quae
certe
nulla
erit
si
eam
vendicat
sibi
solus
pater,
et
eius
ratione
a
filio
suo
differt.
Si
causam
tuam
probare
nobis
volebas,
non
debuisti
tam
crassis
mendaciis
ora
nobis
oblinere.
Satis
iam
putamus
discussas
esse
absurditatum
nebulas,
quibus
fidei
nostrae
lucem
obtenebrare
frustra
tentasti.
Tabella
tua,
ubi
verbum
Dei
fateris
esse
Deum
Israel,
ne
simplicium
oculos
perstringat,
[pag.
83]
uno
verbo
dilui
potest
hic
fucus.
Nam
quum
patrem
solum
asserens
Deum
Israel
filium
semper
excludas,
non
relinquis
huic
divinitatem,
nisi
secundam
et
creatam,
imo
imaginariam
:
quia
secundum
te
essentia
caret,
nisi
quatenus
essentiatur
a
vero
Deo:
quem
tamen
solum
vis
praeditum
esse
essentia,
ut
filius
et
spiritus
titulares
sint
personae.
Quantumvis
ergo
flexuosus
sis
serpens,
tuis
istis
ambagibus
nihil
proficies.
Itaque
propositio
quam
asseris
esse
veram,
Deus
Israel
est
pater
verbi:
si
verbum
ipsum
excludat,
impia
est
ac
sacrilega.
Atqui
nihil
aliud
latratu
tuo
contendis,
nisi
ut
vera
deitate
Christum
spolians,
patrem
statuas
solum
Deum.
Haec
tua
est
innocentia,
nempe
diabolica
vafrities,
qua
conaris
solem
detrahere
e
coelo:
nisi
quod
in
reprobum
sensum
coniectus,
impudentia
Satanam
superas.
Superest
ut
locos
ex
Irenaeo
et
Tertulliano
citatos
breviter
explicemus.
Neque
enim
sigillatim
singulos
excutere
necesse
erit,
quando
una
est
omnium
solutio.
Hoc
tantum
ex
Irenaeo
adducis,
patrem
Christi
esse
solum
Deum
Israel.
Quid
tibi
erroris
causam
praebuerit,
coniicere
licet.
Arrisit
scilicet
tibi
nomen
Dei
Israel,
quasi
aliquod
subesset
mysterium.
Atqui
animadvertere
debueras
sancto
viro
negotium
et
certamen
fuisse
cum
[pag.
84]
phreneticis,
qui
patrem
Christi
negabant
illum
esse
Deum
qui
per
Mosen
et
prophetas
olim
loquutus
fuerat:
sed
nescio
quod
spectrum
e
labe
mundi
productum.
Itaque
in
hoc
totus
est,
ut
ostendat
eundem
illum
Deum,
qui
per
Mosen
et
prophetas
loquutus
est,
esse
Christi
patrem,
et
perperam
alium
Deum
excogitari.
Non
mirum
igitur
si
toties
concludat,
non
alium
fuisse
Israelis
Deum,
quam
qui
pater
est
Iesu
Christi.
Sic
etiam
nunc,
ubi
tuis
blasphemiis
resistendum
est,
vere
dicemus
Deum
qui
olim
apparuit
patribus,
non
alium
fuisse
quam
Christum.
Porro
si
quis
excipiat,
fuisse
patrem:
in
promptu
erit
responsio,
dum
pro
filii
divinitate
pugnamus,
nos
patrem
minime
excludere.
Si
ad
hoc
Irenaei
consilium
attendas,
cessabit
omnis
disputatio.
Quod
si
haec
ratio
intemperiem
tuam
nondum
placat,
obiicimus
tibi
caput
sextum
libri
tertii,
|