55:407
407
EPJST.
IACOBI
408
dicamus
Quomodo
igitur
Iacobus
id
fuisse
impletum
dicit?
Nempe
ostendere
vult,
qualis
illa
suerit
fides
quae
iustificavit
Abraham:
non
otiosa
scilicet
aut
evanida,
sed
quae
illum
Deo
reddidit
obsequentem:
sicuti
etiam
ad
Hebraeos
cap.
l
l
,
8,
habetur.
Conclusio
quae
mox
additur,
quia
inde
pendet,
non
alium
habet
sensum.
Non
iustificatur
homo
sola
fide,
hoc
est,
nuda
et
inani
cognitione
Dei.
Iustificatur
operibus,
hoc
est,
ex
fructibus
cognoscitur
et
approbatur
eius
iustitia.
25.
Similiter
et
Rahab.
Videtur
absurde
facere
qui
tam
dispares
simul
copulat.
Cur
non
ex
magno
potius
insignium
patrum
numero
aliquos
delegit
quos
Abrahae
adiungeret?
Cur
illis
omnibus
praetulit
meretricem?
Consulto
duas
personas
tam
diversas
inter
se
commisit,
quo
evidentius
monstraret,
nullum
unquam,
cuiuscunque
esset
vel
conditionis,
vel
gentis,
vel
ordinis,
fuisse
absque
bonis
operibus
inter
iustos
ac
fideles
habitum.
Patriarcham
nominavit
longe
omnium
excellentissimum:
nunc
sub
meretricis
persona
comprehendit
omnes,
qui
quum
alieni
essent
ab
ecclesia,
inseruntur.
Quisquis
ergo
iustus
censeri
cupit,
etiam
ut
inter
infimos
locum
aliquem
habeat,
bonis
operibus
se
talem
ostendat.
Quod
Iacobus
(suo
more)
Rahab
operibus
suisse
iustificatam
praedicat:
inde
colligunt
sophistae,
nos
operum
meritis
iustitiam
consequi.
Nos
autem
negamus,
hic
de
modo
consequendae
iustitiae
esse
certamen.
Fatemur
quidem
requiri
ad
iustitiam
bona
opera:
tantum
illis
vim
conferendae
iustitiae
detrahimus:
quia
stare
coram
Dei
tribunali
nequeunt.
CAPUT
III.
1.
Nolite
plures
magistri
fieri,
fratres
mei:
scientes
quod
maius
iudicium
sumpturi
simus.
2.
In
multis
enim
labimur
omnes.
Si
quis
in
sermone
non
labitur,
hic
perfectus
est
vir,
ut
qui
possit
fraeno
moderari
totum
etiam
corpus.
3.
Ecce
equis
fraena
in
ora
iniicimus,
ut
obediunt
nobis:
et
totum
illorum
corpus
circumagimus.
4.
Ecce
etiam
naves
quum
tantae
sint,
et
a
saevis
ventis
pulsentur,
circumaguntur
a
minimo
gubernaculo,
quocunque
affectus
dirigentis
voluerit
5.
Ita
et
lingua
pusillum
membrum
est,
et
magna
iactat.
2.
Plures
magistri.
Communis
et
fere
recepta
huius
loci
interpretatio
est,
quod
deterreat
a
munere
docendi
appetendo:
idque
ea
ratione
quia
periculosum
sit,
et
gravi
Dei
iudicio
obnoxium,
si
quis
in
eo
delinquat.
Putant
autem
dixisse,
ne
multi,
vel
plures
sitis:
quia
aliquos
esse
oportet.
Ego
vero
magistros
intelligo,
non
qui
publico
munere
funguntur
in
ecclesia:
sed
qui
sibi
ius
|