9:405
405
VALENTINI
GENTILIS.
406
Sed
quidquid
thrasonice
iactes,
ex
hac
blasphemia
perspicimus
te
nunquam
serio
invocasse
Deum.
Reliqua
omnia
quae
subiicis,
non
longa
refutatione
opus
habent.
Tu
qui
iuras
neque
theologum,
neque
philosophum
te
esse,
magistrali
supercilio
doctrinam
tibi
incognitam
perinde
damnas,
ac
si
nuper
e
coelo
delapsus
esses,
Lucifer.
Yide
interea
ut
te
implices.
Abominaris
si
quis
dicat
Christum
esse
mediatorem,
quatenus
Deus
est:
mediatorem
vero
dicis
esse,
quatenus
est
filius.
1)
Ubi
ergo
eius
deitas,
si
in
aeterna
generatione
non
reperitur?
Neque
hoc
tibi
nunc
demum
per
incogitantiam
excidit:
testes
enim
sumus,
pertinaciter
te
negasse
Christum
ea
ratione,
qua
filius
est,
debere
Deum
censeri:
unde
sequitur
alia
ratione
[pag.
79]
esse
Deum.
Ita
trinitas
tua,
non
erit
trium
unitas,
sed
coniunctio
unius
Dei
cum
duabus
rebus
creatis.
Sermo
ille
Christi
ad
patrem:
Haec
est
vita
aeterna,
ut
credant
te
unum
verum
Deum,
et
quem
misisti
Iesum
Christum,
clare
tibi
fuit
expositus.
Nam
illic
Christus
in
mediatoris
persona
loquens,
medium
gradum
tenet
inter
Deum
et
homines.
Neque
tamen
ideo
imminuitur
eius
maiestas.
Nam
etsi
se
ipsum
exinanivit,
gloriam
tamen
suam,
quae
abscondita
fuit
coram
mundo,
non
perdidit
apud
patrem.
Sic
apostolus
2.
ad
Hebraeos
cap.
quanquam
fatetur
exiguo
tempore
fuisse
imminutum
infra
angelos,
non
tamen
dubitat
simul
asserere,
aeternum
esse
Deum
qui
fundavit
terram.
Tenendum
igitur
est,
quoties
Christus
in
persona
mediatoris
patrem
compellat,
sub
hoc
nomine
divinitatem
complecti,
quae
ipsius
quoque
est.
Sic
quum
apostolis
diceret:
Expedit
me
ascendere
ad
patrem,
quia
pater
maior
me
est:
non
secundam
divinitatem
tantum
sibi
tribuit,
ut
sit
quoad
aeternam
essentiam
patre
inferior:
sed
quia
coelesti
gloria
potitus
fideles
colligit
in
participationem
divinitatis,
vocat
patrem
maiorem,
quatenus
differt
conspicua
splendoris
perfectio
quae
in
coelo
apparet,
ab
ea
gloriae
mensura
quae
conspecta
fuit
in
ipso
carne
vestito,
[pag.
8°1
Eadem
ratione
apud
Paulum
dicitur:
Reddet
regnum
Deo
et
patri,
ut
sit
Deus
omnia
in
omnibus
(l.Cor.
15,
28).
Quaerimus
abs
te,
an
Christus
quem
cogeris
Deum
fateri,
esse
desinet.
Quod
si
perpetuitatem
eius
deitati
concedis,
sequitur
sub
patris
nomine
unicam
Dei
essentiam,
quae
tam
filii
est
quam
patris,
comprehendi.
Et
certe
ideo
ad
nos
descendit
Christus
ut
ad
patrem
attollendo
simul
etiam
ad
se
ipsum
attolleret,
quatenus
unum
est
cum
patre.
Quae
postea
evomis
convicia
omittimus,
ubi
filium
Dei
quem
praedicamus
in
diabolum
transfiguras
:
Deum
quem
colimus,
vocas
Deum
Turcarum,
multaque
eius
generis.
Sed
vide
miser,
ne
te
praecipitaverit
tuus
furor
ut
voces
emitteres
quae
per
iugulum
redeant.
1)
Posterior
pars
huius
eommatis
abest
a
gallico.
|