7:400
est
tolerabilior,
quam
crudele
incitamentum
rhetoris,
non
dico
cuius
(nomen
enim,
honoris
causa,
taceo)
qui
forte
veritus,
ne
scribendis
sanguinariis
decretis
parum
audaces
forent
Tridentini,
eos
ad
audendum
hortatur:
et
simul
atque
iusserint,
paratas
fore
carnificum
manus
promittit.
Itane
vero,
ut
tu,
qui
nescius
non
es,
indignis
modis
tractari
innoxios
:
et
qui
potius,
si
quem
haberes
conscientiae
sensum,
caput
[pag.
68]
tuum
opponere
debueras,
acuere
ad
saevitiam
non
dubites,
qui
iam
toti
ardent
immani
ac
belluina
rabie?
Adeone
sensus
omnes
tuos
profanavit
aer
italicus,
ut
non
cogites
filium
Dei,
cuius
agitur
causa,
iustum
aliquando
fore
iudicem?
An
oblitus
es,
quanti
regnum
suum
faciat,
quod
evangelii
praedicatione
continetur?
An
memoria
non
tenes,
quam
severum
se
vel
imminutae
patris
gloriae
vindicem
denunciet?
Quibus
eloquentiae
picturis
horribiles
illas
minas
delebis,
quibus
adversus
perfidam
simulationem
fulminat?
Quae
tanta
amentia
te
excaecavit,
ut
calcare
pedibus
sacrum
martyrum
sanguinem
non
verearis,
quem
sibi
non
frustra
asserit
esse
pretiosum?
Una
denique
ista
vox
tibi
horrorem
non
incutit:
Vae
qui
mentiuntur
lucem
esse
tenebras
(Ies.
5,
20)
?
Ego
vero,
tua
causa
totus
expavesco,
dum
formidabilem
illam
ultionem
mente
concipio,
quae
te
brevi
manet,
nisi
in
viam
redeas.
Atque
ideo
tibi
non
parco,
ut
Deus
parcat:
sed
ita
est
profecto,
meretricias
tandem
rhetorum
linguas
fieri
oportet,
ubi
semel
meritoriae
esse
coeperunt.
Quod
si
illi
ad
maledicendum
sunt
diserti,
nos
ad
reprimendam
eorum
virulentiam
mutos
esse
non
convenit.
Turpis
enim
ignaviae
esset,
dum
martyrum
memoriam,
quam,
ut
inter
pios
benedicta
esset,
ore
suo
Dominus
consecravit,
[pag.
69]
quibus
possunt
probris
lacerant,
nos
dissimulando
id
pati:
perfidiae
vero
nimis
flagitiosae,
dum
aeternam
D
ei
veritatem,
cuius
defensio
nobis
tantopere
commendatur,
infamant,
nos
tacendo
velut
eam
prodere.
Sed
iam
ad
secundae
sessionis
decretum,
tanquam
ad
primum
fabulae
actum
veniamus.
0
DECRETUM
PUBLICATUM
IN
SECUNDA
SESSIONE
SACRI
CONCILII
TRIDENTINI,
DIE
VII
IANNUARII
MDXLVI.
Sacrosancta
Tridentina
Synodus,
in
Spiritu
sancto
legitime
congregata,
in
ea
Praesidentibus
eisdem
tribus
Apostolicae
Sedis
Legatis,
agnoscens
cum
beato
Iacobo
Apostolo
j
quod
omne
datum
optimum,
et
omne
donum
perfectum
desursum
est,
descendens
a
Patre
1)
Voyla
qu'ont
profite
les
belles
exhortations
des
Legatz
comme
louables
personnes
en
leur
assemblee
(?).
luminum
j
qui
iis
qui
postulant
a
se
sapientiam
dat
omnibus
affluenter,
et
[pag.
70]
non
improperat
eis,
et
simul
sciens,
quod
initium
sapientiae,
timor
Domini:
statuit
et
decrevit
omnes
et
singulos
Christi
fideles
in
civitate
Tridentina
congregatos,
exhortandos
esse,
prout
exhortatur:
ut
se
a
malis
et
peccatis
hactenus
com-
1)
laquelle
est
comme
une
entree
de
leur
farce.
|