6:400
bantur
asseri
gratiam,
ne
supervacuae
essent
correptiones.
Quid?
An
ista
unquam
imaginatio
nobis,
vel
per
somnium,
obrepsit?
At
ex
doctrina
nostra
sequitur.
Cur
ex
nostra
magis,
quam
Augustini?
Quia,
inquit,
si
malum
cavere
et
bonum
facere
nemo
possit
absque
gratiae
auxilio;
si
insuper
ea
sola,
sine
nobis,
hoc
in
nobis
operetur
et
praestet,
nec
in
nostra
sit
potestate,
non
solum
facere
ut
adsit,
sed
nec
optare
quidem,
priusquam
adsit:
magis
ridiculum
foret
hortari
quemquam
ad
bonum,
quam
caecum
hortari
ut
videat.
Et
quid
non
istorum
omnium
prope
ad
verbum
Augustinus
pronunciat?
Sola,
inquit,
1)
Christi
gratia
liberantur
homines
a
malo;
sine
qua
nullum
prorsus,
sive
cogitando,
sive
volendo
et
amando,
sive
agendo,
faciunt
bonum.
Item
:
2)
Voluntas
humana
non
libertate
consequitur
gratiam,
sed
gratia
consequitur
libertatem;
et
ut
perseveret,
delectabilem
perpetuitatem,
et
insuperabilem
fortitudinem.
Item:
3)
Intus
est
Deus,
qui
corda
tenet,
qui
corda
movet,
hominesque
voluntatibus
eorum,
quas
ipse
in
illis
operatus
est,
trahit.
At
ostendere
Augustinum
iactat,
in
audientis
potestate
esse,
recipere
admonitionem.
Itane
vero,
ut
ad
effraenatam
usque
licentiam,
tanquam
ex
professo,
mentiatur,
et
tamen
verum
se
dicere
persuadeat?
Plus
decies
illic
negat
Augustinus,
quod
eum
asserere
hic
nugator
fingit.
Tunc,
inquit,4)
correptione
proficit
homo,
quum
miseretur
atque
adiuvat,
qui
facit,
quos
voluerit,
etiam
sine
correptione
proficere.
Item:5)
Corripiatur
ergo
massa
damnabilis,
ut
ex
dolore
correptionis
voluntas
regenerationis
oriatur;
si
tamen
is,
qui
corripitur,
filius
est
promissionis:
ut
strepitu
forinsecus
insonante
atque
flagellante,
Deus
in
eo
intus
operetur
et
velle.
Item:6)
Qualitercunque
fiat
per
hominem
correptio,
ut
tamen
prosit,
non
nisi
per
Deum
fit.
Item
:
Quum
homines
per
correptionem
in
viam
iustitiae,
seu
veniunt,
seu
revertuntur,
[pag.
234]
quis
operatur
in
cordibus
eorum
salutem,
nisi
ille,
qui
quolibet
plantante
atque
rigante,
dat
incrementum
Deus?
cui
volenti
salvum
facere
nullum
humanum
resistit
arbitrium.
Item:
7)
Proinde,
quantum
ad
nos
attinet,
qui
praedestinatos
a
non
praedestinatis
discernere
non
valemus,
omnibus,
ne
pereant,
vel
ne
alios
perdant,
adhibere
debemus
correptionis
medicinam:
Dei
autem
est,
illis
eam
facere
utilem,
quos
praedestinavit,
conformes
fieri
imaginis
filii
sui.
Quid
autem
quod
Pighius
ipse,
vertigine
sua
alio
raptatus,
mox
fatetur,
ab
Augustino
tradi,
non
modo
impii
conversionem,
profectum
in
bono,
et
usque
ad
finem
perseverantiam
ex
Dei
dono
et
gratia
pendere,
sed
hanc
gratiam
non
esse
omnibus
1)
Cap.
2.
eius
libri.
2)
Cap.
8.
3)
Cap.
14.
4)
Cap.
5.
5)
Cap.
6.
6)
Cap.
14.
7)
Cap.
16.
|