7:40
Dei
docent:
ergo
per
illos
Deus
docet.
Sua
vero
si
illi
docere
velint,
nolite
audire,
nolite
facere.
Responde
quod
est
impossibile,
ecclesiam
aliud
docere
quam
voluntatem
Dei
:
quia
regitur
a
spiritu
sancto.
Probatur
et
alia
autoritate.
Quia
dictum
sit:
Obedite
praepositis
vestris.
Quod
autem
dicunt
Lutherani,
limitari
hoc
debere
ad
regulam
quae
tradita
est
praepositis
per
Petrum,
ut
non
exerceant
dominium
in
cleros,
et
quam
Paulus
se
servasse
dicit
ad
Corinthios,
quod
non
dominatus
sit
fidei
ipsorum,
hoc
nihil
est.
Quia,
etiam
si
male
faciant
praepositi
iubendo,
tamen
subditos
manet
obsequendi
necessitas.
Deinde
semper
oportet
redire
ad
principium
illud
:
Quia
sunt
ecclesia,
non
possunt
errare
in
determinationibus
morum.
Finaliter
probatur
ab
utilitate.
Quia
scandalosum
est
facere
magnas
mutationes.
Et
Solomon
vetat
transferri
antiquos
terminos,
quos
posuerunt
patres
nostris
Maior
autem
pars
observationum,
quibus
hodie
gubernatur
mundus,
sunt
ex
traditionibus
ecclesiae.
Ergo
non
esset
conveniens
neque
utile,
facere
tantam
confusionem,
omnia
mutando.
Adde
quod
faciunt
ad
decentiam
et
honestatem
morum.
Si
dicat
aliquis,
quod
per
hoc
non
ligant
conscientias,
respondeo,
hoc
fieri
per
acci
Iens,
propter
ratificationem.
Quia
ecclesia
hoc
intendit,
et
populus
consensit.
ANTIDOTUM.
Unus
est
legislator,
inquit
Iacobus,
qui
potest
salvare
et
perdere
(Iac.
4,
12).
Ratio
autem
duplex
est:
quod
et
Dei
voluntas
nobis
perfecta
est
omnis
iustitiae
et
sanctitatis
regula:
et
ipse
unus
imperium
habet
in
animas,
quod
nemini
resignat.
Itaque
Dominus
ubique
obedientiam
urget,
utque
sibi
soli
pareamus.
Unde
sunt
illae
voces:
Obedientia
melior,
quam
victimae
(1
Sam.
15,22).
Item:
Quod
praecipio
tibi,
hoc
observabis,
ut
facias.
Non
addes
quidquam,
nec
minues
(Deut.
4,
2;
12,
8.
32).
Item:
Non
faciat
quisque
quod
sibi
bonum
videbitur
:
sed
quod
praecipio
tibi,
hoc
tantum
facito.
Item:
Numquid
praecepi
patribus
vestris,
ut
mihi
offerrent
sacrificia,
et
non
hoc
potius,
audiendo
audite
vocem
meam
(Ier.
7,
21)?
Conscientias
autem
ullis
hominum
legibus
obstringi,
nefas
esse
pronunciat
Paulus.
In
libertate,
inquit,
qua
Christus
vocavit
vos,
state,
et
ne
rursus
iugo
servitutis
implicemini
(Gal.
5,
1).
Rationem
reddit
alibi.
Quia
etiam
quae
speciem
habent
sapientiae,
frivola
sunt
et
inania:
si
sunt
secundum
praecepta
et
traditiones
hominum
(Col.
2,
23).
Proinde
testatur,
se
nolle
iniicere
laqueum
fidelibus,
quum
tractat
de
coniugio
(1
Cor.
7,
35).
Violatur
ergo
spirituale
Christi
regnum,
et
suum
illi
ius
in
animas
eripitur,
quum
hoc
usurpant
homines,
ut
sibi
liceat
conscientias
suis
ipsorum
legibus
obstringere.
Praeterea
abominatio
est
coram
Deo,
cultum
illi
|