[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:40  Additur  tertio  loco  semen  Abrahae,  ut  sciamus  electionem  pendere  a  promissione  Dei,  non  quod  promissio  electionem  praecedat,  quae  ab  aeterno  est,  sed  quod  Dominus,  promissionis  respectu,  beneficentiam  suam  prosequutus  sit:  quia  Abrahae  dixerat  Ego  sum  Deus  tuus  et  seminis  tui.  Continuata  igitur  haec  in  posteros  gratia  est:  atque  ob  promissionem  populus  ille  Domino  peculiariter  commendatus  fuit,  quemadmodum  etiam  Paulus  (Rom.  9,  4)  testamentum,  promissionem,  legislationem  ad  eum  pertinuisse  docet.  Unde  etiam  semen  illud  sanctum  vocatum  est,  sacra  Dei  haereditas,  et  regnum  sacerdotale.  Singulari  vero  honore  Abrahamum  prosequutus  est  Dominus,  quod  eum  amicum  vocarit.  Servum  Dei  appellari  magnum  et  honorificum  est.  Nam  si  magni  beneficii  loco  ducitur  in  familiam  regis  aut  principis  cooptari,  quanto  pluris  faciendum,  quum  nos  Deus  pro  servis  ac  domesticis  habet?  Sed  eo  non  contentus  maiore  etiam  honore  eum  afficit,  atque  amici  nomine  exornat.  Quod  autem  hic  de  Abrahamo  dictum  est,  ad  pios  omnes  pertinet:  idque  plenius  declarat  Christus:  Non  iam  vos  servos  appello,  sed  amici  mei  estis  (Ioh.  15,  15).  Servi  enim  voluntatem  Domini  ignorant  :  vobis  autem  arcana  et  divina  mysteria  patefacta  sunt:  unde  amici  et  propensi  erga  vos  animi  affectum  intelligere  potestis.  Tantum  igitur  honorem  a  Deo  consequuti  officii  nostri  meminisse  debemus:  ut  quo  magis  bonitatem  erga  nos  suam  testatus  est,  eo  magis  sollicite  maioreque  reverentia  ipsum  assidue  colamus.  Semper  vero  tenendum  est,  non  alio  iure  Abraham  fuisse  Dei  amicum,  quam  adoptionis:  sicuti  etiam  dicit  Moses  solo  Dei  beneplacito  Iudaeos  excellere,  quia  patres  eorum  dilexit  Deus.  9.  (Quoniam  apprehendite.)  Idem  argumentum  prosequitur  Isaias.  Ipsi  enim  usu  experimur  quam  necesse  sit  consolationes  repeti  ubi  nos  adversae  res  premunt:  ut  mirum  non  sit  prophetam  in  hoc  argumento  adeo  copiosum  esse.  Caeterum  ab  uno  Abraham  ad  totam  gentem  transscendit,  commemorans  quid  ipsis  omnibus  praestiterit  Deus.  Porro  relativum  ""li^K  hic  pro  rationali  particula  accipio:  causae  enim  redditio  est,  cur  populus  forti  animo  esse  debeat  in  rebus  adversis:  quia  prius  beneficentiam  ipsius  expertus  erat:  unde  et  in  posterum  non  minus  bene  sperandum.  Extremitates  terrae  bifariam  accipere  licet:  vel  quod  ex  longinqua  plaga,  unde  scilicet  oriundus  erat  Abraham,  deductus  fuerit  populus:  vel  quod  Deus,  qui  ultimos  orbis  fines  complectitur  suo  imperio,  uni  tantum  populo  manum  porrigere  dignatus  sit.  Addit  Eminentias.  Sic  enim  vertere  nomen  D^2aN  placuit.  Alii  in  genere  masculino  malunt,  principes  vel  eximios,  sensu  non  admodum  diverso.  Extollit  enim  Dei  gratiam  propheta,  quod  praeteritis  gentibus  nobilissimis,  vilem  et  obscurum  populum  sibi  adoptaverit.  Nonnulli  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci