43:4  4  est  coelestis  praeco,  qui  denuntiat  quod  iam  impendet  exitium.  Quum  ita  sit,  videmus  Deum  non  frustra  huius  hominis  ministerio  fuisse  usum,  quemadmodum  solet  eligere  infirma  huius  mundi,  ut  confundat  fortia:  et  assumit  sibi  prophetas  et  doctores  ex  infima  plebe,  ut  cogat  in  ordinem  totius  mundi  excellentiam:  et  reponit  thesaurum  incomparabilem  suae  doctrinae  in  vasis  fictilibus,  quo  melius  virtus  eius  appareat,  quemadmodum  Paulus  docet.  Sed  specialis  fuit  ratio  in  propheta  Amos,  quia  missus  est  ut  decem  tribus  severe  coargueret,  quemadmodum  videbimus  postea,  quanta  asperitate  insurgat.  Neque  enim  fuit  delicatus,  sed  ostendit  sibi  esse  negotium  cum  hominibus,  qui  non  humano  more  tractandi  essent,  sed  tanquam  brutae  pecudes:  imo  qui  peiores  erant  brutis  pecudibus  propter  suam  contumaciam.  Nam  est  aliqua  docilitas  in  bobus  et  vaccis,  in  ovibus  autem  maxima:  audiunt  enim  vocem  pastoris  sui  :  sequuntur  etiam  ipsum  quocunque  invitaverit.  Israelitae  pleni  erant  pervicacia>  ac  prorsus  indomiti.  Oportuit  igitur  praefici  illis  doctorem,  qui  non  ageret  comiter  cum  ipsis,  sed  suam.  rusticitatem  erga  ipsos  exsereret.  Nunc  pergamus:  nam  de  regno  Uziae,  et  de  Iarobeam  filio  Ioas,  qui  fuit  posterior,  diximus  primo  capite  Hoseae.  Sequitur  nunc:  2.  Et  dixit,  Iehova  e  Sion  rugiet,  et  e  Ierusalem  edet  (vel  emittet)  vocem  suam  :  et  lugebunt  (vel  disperibunt)  habitacula  pastorum,  et  arescet  (vel  pudefiet)  vertex  Carmeli.  Hic  refert  eadem  verba,  quae  heri  exposuimus  ultimo  capite  Ioelis:  sed  alio  consilio.  Quum  diceret  Ioel,  Iehova  e  Sion  rugiet,  volebat  asserere  Dei  virtutem,  qui  ad  tempus  conticuerat,  ac  si  non  esset  par  ad  hostes  suos  repellendos.  Quoniam  ergo  coeperat  contemni  Deus  ab  impiis,  ideo  Ioel  ostendit  instructum  esse  virtute,  qua  frangeret  ac  disperderet  omnes  hostes  suos  statim  atque  defensionem  susciperet  suae  ecclesiae  et  electi  populi.  Nunc  autein  Amos,  quia  sermonem  suum  ad  Israelitas  dirigit:  hic  vendicat  purum  Dei  cultum  ab  omni  contemptu,  et  ostendit  Israelitas,  quamvis  multum  se  fatigent  in  suis  superstitionibus,  colere  tamen  sua  figmenta:  quia  Deus  repudiat  quidquid  religionis  se  habere  putant.  Subaudienda  igitur  est  tacita  vel  obliqua  antithesis  inter  montem  Sion,  et  templa  quae  erexerat  prior  Iarobeam  in  Dan  et  Beth-eL  Israelitae  ergo  fingebant  se  colere  Deum  Abrahae  patris  sui:  et  illic  forte  maiores  erant  pompae  quam  in  Ierusalem:  sed  propheta  Amos  hic  conspuit  contra  omnes  illos  fictitios  cultus:  ac  si  diceret,  Vos  quidem  iactatis  adorari  et  coli  apud  vos  Deum  Abrahae:  sed  estis  degeneres,  estis  foedifragi,  et  perfidi  Deo:  apud  vos  etiam  non  habitat,  quia  sacraria