6:396
sibi
milites
eligere,
atque
auctionari
cum
Ambrosio
sentimus:
sed
oportere
ad
bonum
fieri
voluntarios,
Christi
spiritu,
dicimus,
quoscunque
vult
habere
tales.
Trahit
nos,
inquit
Augustinus,
non
violenter
neque
invitos
:
sponte
igitur
sequentes,
sed
voluntate,
quam
fecerit.
Porro
non
hoc
mihi
in
Chrysostomo
displicet,
quod
spontaneos
ad
sequendum
esse
dicat,
qui
trahuntur;
sed
quia
proprio
motu
sequi
debere
intelligat.
Quidquid
ergo
moliatur
Pighius,
hoc
excutere
nobis
non
poterit,
efficaciter
a
Deo
affici
nostram
voluntatem,
non
leviter
tantum
moveri:
ut
nostrae
postea
optionis
sit,
refragari
vel
parere.
Nec
frigidis
suis
cavillis
efficiet,
quin
ad
eius
confirmationem
valeat,
quod
citavit
Christi
testimonium
:
Omnis
qui
audivit
et
didicit
a
patre
meo,
venit
ad
me
(Ioann.
6,
45).
Discere,
inquit,
pro
acquiescere
capitur
hoc
loco.
Ergo
non
omnis
quem
pater
docet,
venit
ad
Christum:
sed
ille
demum,
qui
persuaderi
se
sinit.
Haec
expositio
quantum
ponderis
habere
debeat,
relinquam
aestimandum
lectoribus:
ubi
tribus
verbis
admonuero,
quid
illic
agat
Christus.
Non
aliud
scilicet,
nisi
ut
demonstret,
quantum
inter
externam
hominis
praedicationem,
quae
aures
solum
ferit,
et
interius
arcanumque
illud,
quo
mens
illuminatur
et
cor
tangitur,
spiritus
sancti
magisterium
intersit.
Nec
vero
praetereundum
est,
qua
occasione
adductus
ad
discrimen
illud
tractandum
fuerit.
Videbat
se
nihil
docendo
proficere
apud
caecos,
surdos
et
rebelles,
[pag.
228]
Ostendit
igitur,
non
aliter
fructuosam
esse
doctrinam,
nisi
quum
et
lumen
intelligentiae
et
obedientiae
affectus
a
Deo
datur.
Atque
huc
pertinet,
quod
ex
Iesaia
adducit
testimonium:
Omnes
fore
a
Deo
doctos
(Ies.
54,
13j.
Significat
enim
eo
loco
propheta,
peculiare
esse
doctrinae
genus,
quo
Dominus
electos
suos
dignetur.
Docentur
enim
et
impii,
sed
alio
modo:
nempe
tantum,
ut
ab
homine
audiant,
non
autem
ut
a
Deo
discant.
Verum
ut
aliter,
quam
sentiam,
posse
intelligi
Christi
verba
evincat,
Cyrilli
expositionem
profert
a
mea
diversam.
Quasi
vero
protinus
consequatur,
aliter
posse
intelligi,
quia
Cyrillus
aliter
intelligat.
Quod
si
istud
recipitur,
habeo
Augustinum,
sicut
tempore,
ita
et
reliquis
omnibus
rebus
superiorem
Cyrillo:
qui
omnino
negat
aliter
posse
accipi.
Sed
res
ipsa
et
veritas
nobis
ad
faciendam
fidem
sufficiat.
Sine
exceptione
omnes,
qui
audierint
ac
didicerint
a
patre,
Christus
ad
se
venire
testatur.
Inde
efficacem
esse
doctrinam
colligo,
qua
Dominus
per
spiritum
suum
intus
nos
erudit.
Tergiversatur
Pighius,
illud
discere,
in
electione
nostra
esse
situm.
Dico
id
omnino
cum
Christi
mente
pugnare:
nec
aliud
dico,
quam
quod
evidenter
perspicere
omnibus
licet.
Suam
enim
doctrinam
ab
iis
demum
recipi
clamat,
quibus
datum
fuerit.
Et
quid
tamen
Cyrillus?
Non
vi
cogi,
qui
trahitur.
Quis
reclamat?
Adiungit
postea
de
libero
arbitrio
alte-
|