9:392
illum
Deum
Israel
esse
patrem
verbi?
Si
affirmarit,
nulla
(ut
dixi)
erit
inter
nos
controversia:
sin
autem
negarit,
sic
probabo.
Quaero
ab
eo:
Utrum
patriarchae
et
prophetae
invocaverint
unicum
illum
Deum
Israel?
Neque
id
puto
eum
negaturum.
Sed
quando
frustra
invocatur
Deus
sine
mediatore
j
quaeritur
per
quem
[pag.
53]
mediatorem
invocarint
illum?
Aperte
quaeso
hic
respondeat
(nam
vana
est
illa
tergiversatio:
Non
necesse
est
illum
semper
occurrere):
volo
enim
doceri,
an
habuerint
mediatorem
necne.
Per
Christum
respondeat
oportet.
Per
Christum,
inquam
(est
enim
ipse
Christus
vere
filius
Dei,
et
verus
Deus),
ut
filium,
an
ut
Deum?
Absit
ut
Christus
fuerit
illis
mediator
ut
Deus.
Si
igitur
fuit
illis
mediator
quatenus
filius,
sequitur
ergo,
quod
unicus
ille
Deus
Israel
est
verus
et
naturalis
pater
Christi,
ut
verbi,
sine
respectu
alicuius
personae.
Quare,
qui
asserunt
Christum
esse
filium
Dei
respectu
illius
personae
sophisticae,
magnam
illi
quidem
iniuriam
faciunt,
tum
unico
illi
Deo
Israel,
tum
etiam
Christo
eius
filio.
Sic
enim
asserentes,
fatentur
se
non
minus
ignorare
verum
patrem
quam
verum
filium,
in
quorum
pura
cognitione
consistit
vita
aeterna,
ut
ipse
Christus
patrem
alloquens
ait
:
Haec
est
vita
aeterna,
ut
cognoscant
te
solum
verum
Deum,
et
quem
misisti
Iesum
Christum.
Quomodo
enim
solum
verum
Deum
patrem
cognoscent,
qui
negant
illum
habere
synonymiam
cum
essentia,
quae
est
solus
verus
Deus?
Quomodo
etiam
cognoscent
Iesum
Christum,
qui
contra
autoritatem
scripturarum
faciunt
eum
filium
illius
sophisticae
personae?
Licet
enim
sophistae
Christum
filium
Dei
praedicent,
quum
tamen
[pag.
54]
unicum
illum
Deum
sterilem
et
infoecundum
sibi
fabricati
sint,
non
verum
ac
naturalem,
sed
supposititium
filium
intelligant
necesse
est
Quasi
unicus
ille
Deus
Israel
nequierit
sibi
filium
gignere,
nisi
illa
diabolica
persona
sibi
illum
supposuerit
Quis
unquam
talia
fando,
audierit?
Quis
non
videt,
optimi
viri
Dei,
hoc
diabolico
commento
totam
trinitatem
adulterasse
sophistas,
Deum
illum
foecundum,
sterilem
facientes
:
patrem,
personam
illam
sophisticam
:
verbum,
filium
eiusmodi
personae
:
spiritum
sanctum
quoque
procedentem
ex
ambabus
illis
personis
fictitiis
et
adulterinis?
Quapropter
haud
improprie
in
nos
torqueri
posset
illud
Danielis
vaticinium:
Adorabunt
Deum
quem
non
cognoverunt
patres
eorum.
Quis
enim
vel
patriarcharum,
vel
prophetarum,
vel
apostolorum
cognovit
unquam
eiusmodi
Deum,
qui
sibi
filium
non
genuerit?
Turcarum
Deus
is
est,
non
Christianorum.
Quaeritur:
Dum
contendunt
Christum
esse
filium
Dei
respectu
personae,
an
intelligant
eum
esse
natura
Dei
filium
necne
?
Si
affirmarint,
sinant
quaeso
tandem
valere
illum
respectum
personalem,
et
libere
cum
scripturis
pronuncient
eum
vere
filium
Dei:
sin
autem
negarint,
sciant
universam
scripturam
adversum
se
|