52:392
viro,
Christum
amori
saeculi
posthabuisse.
Neque
tamen
cogitandum
est,
eum
abnegato
prorsus
Christo
iterum
se
vel
impietati,
vel
illecebris
mundi
addixisse:
sed
tantum
privata
sua
commoda,
vel
suam
securitatem
Pauli
vitae
praetulerat.
Paulo
adesse
non
poterat
sine
multis
molestiis
et
angoribus,
ac
cum
praesenti
vitae
suae
periculo
:
expositus
erat
multis
probris,
multas
indignitates
devorabat,
cogebatur
rerum
suarum
curam
relinquere:
taedio
itaque
crucis
victos,
rebus
suis
prospicere
voluit.
Nec
dubium
quin
haberet
propitiam
auram,
quae
illi
a
mundo
aiflabat.
Porro
fuisse
unum
ex
praecipuis,
inde
coniicere
licet,
quod
eum
inter
paucos
nominat
Paulus
ad
Coloss.
4,
14,
similiter
in
epistola
ad
Philem.
24,
ubi
etiam
adiutoribus
suis
eum
annumerat.
Quare
non
mirum
est
si
eum
tam
duriter
hic
perstringat,
quoniam
maiorem
sui
quam
Christi
rationem
habuerat.
Alii,
de
quibus
postea
meminit,
non
discesserant
ab
eo
nisi
iustis
de
causis,
et
ipso
sic
volente.
Unde
apparet,
non
ita
studuisse
ipsum
sibi,
ut
spoliaret
ecclesias
suis
pastoribus,
duntaxat
ut
levationem
inde
aliquam
sentiret.
Procul
dubio
semper
hoc
curae
habuit,
eos
ad
se
vocare,
aut
retinere
secum,
quorum
absentia
aliis
ecclesiis
non
obesset.
Hac
ratione
Titum
ablegaverat
in
Dalmatiam,
et
alios
alio,
quum
Timotheum
accerseret.
Imo
ne
Timotheo
absente
destituta
aut
nudata
maneat
Ephesiorum
ecclesia,
Tychicum
illuc
mitt
i
t
:
atque
id
indicat
Timotheo,
ut
sciat
non
defuturum
qui
suas
vices
expleat.
13.
Penulam
quam
Troade.
De
vocabulo
pe
n
ul
ae
non
consentiunt
interpretes:
quia
nonnulli
volunt
arculam
esse,
aut
thecam
librariam,
alii
genus
vestis
viatoriae
frigoribus
et
pluviis
arcendis
aptum.
Utravis
autem
interpretatio
magis
placeat,
qui
fit
ut
sibi
aut
vestem,
aut
arculam
ex
loco
tam
remoto
advehi
iubeat
Paulus?
quasi
Romae
nulli
essent
opifices,
vel
nulla
panni
aut
lignorum
copia.
Si
arculam
dixerimus
libris,
aut
chartis,
aut
epistolis
refertam,
soluta
erit
quaestio
:
nullo
enim
pretio
comparari
poterat,
sed
quia
multi
hanc
coniecturam
non
recipient,
facile
amplector
nomen
penulae.
Nec
absurdum
est,
tam
procul
a
Paulo
petitam
fuisse,
eo
quod
ex
diuturno
usu
futura
esset
illi
commodior,
vellet
autem
sumptum
effugere.
Quamquam
(ut
verum
fatear)
mihi
prior
interpretatio
magis
arridet:
praesertim
quum
mox
subiiciat
libros
et
membranas.
Unde
apparet
apostolum,
quum
iam
ad
mortem
se
pararet,
non
tamen
a
lectiono
destitisse.
Ubi
ergo
sunt,
qui
se
eousque
profecisse
putant
ut
nulla
amplius
exercitatione
indigeant?
Quis
se
cum
Paulo
conferre
ausit?
Magis
etiam
refellitur
fanaticorum
hominum
furor,
qui,
libris
contemptis
damnataque
omni
lectione,
solos
suos
evo-ooatacixooc
iactant.
Nos
vero
sciamus
hoc
loco
piis
omnibus
commendari
assiduam
lectionem
ex
|