9:390
esset
individuum
in
essentia
simile
verbo,
l)
non
diceretur
vere
neque
solus
pater,
neque
ingenitus,
neque
principium
totius
divinitatis.
Praeterea
eiusmodi
sententia
quaternitatem
potius
quam
trinitatem
videtur
constituere.
Quod
facile
sic
probari
posset:
[pag.
49]
Unica
illa
essentia
absque
ulla
consideratione
personarum
est
ex
semetipsa
verus
Deus
:
et
quaelibet
trium
personarum
est
item
essentialiter
Deus.
Sequitur
ergo
quaternitas,2)
non
trinitas.
Quamobrem
assero
patrem
esse
ipsam
unicam
essentiam:
verbum
autem
splendorem
gloriae
Dei,
et
expressam
imaginem
substantiae
illius,
hac
ratione
a
patre
distinctum,
quod
pater
(ut
ait
Christus)
est
solus
verus
Deus,
et
essentiator,
hoc
est,
informator
individuorum:*)
verbum
vero
est
filius,
simul
et
verus
Deus:
neque
tamen
duo
dii,
sed
unus
idemque
Deus.
Haec
est
summa
sententiae
meae
de
vero
patre,
veroque
filio:
nam
de
spiritu
sancto
nulla
est
quaestio,
et
tamen
iudicio
ecclesiarum
libentissime
subscribam.
Idem
Valentinus
Gentilis
inutilis
servus
Iesu
Christi,
captivus
Genevae
propter
confessionem
veri
Dei,
Domino
Copo,
Raymundo,
Henoco,
caeterisque
fidelibus
verbi
Dei
dispensatoribus,
gratiam
et
pacem
ab
Ulo
unico
Deo
Israel
vero
patre,
et
ab
Iesu
Christo,
vero
ac
naturali
eius
filio
per
spiritum
sanctum,
Amen.
Si
quis
unquam
indigne
persequutionem
passus
est
ab
iis
qui
veram
pietatem
profitentur,
ego
quidem,
optimi
viri
Dei,
vere
et
sine
fuco
is
dici
possum.
Nam
quum
ab
extremis
Italiae
finibus
[pag.
50]
propter
verbum
Dei
in
longinquas
et
peregrinas
regiones
me
contulissem,
nulla
alia
de
causa
hanc
vestram
ecclesiam
potissimum
elegi,
nisi
ut
dominum
Calvinum,
quem
antea
nomine
observabam,
de
facie
cognoscerem
et
audirem.
Postea
vero
quum
apud
nostros
Italos
quaestio
de
trinitate
agitaretur,
equidem
meam
sententiam
libere
in
medium
protuli,
cupiens
doceri
de
iis
quae
tum
occurrebant,
haud
vulgaria
illa
quidem,
sed
coelesti
potius
spiritualique
speculatione
dignissima.
Ac
ne
quis
quidquam
mea
fide
indignum
(ut
est
hominum
libido
prona
ad
malum)
suspicaretur,
disertis
verbis
declaravi,
me
omnem
pluralitatem
deorum,
et
minoritatem
filii
toto
pectore
detestari.
Sed
quidam
imperiosi
homines,
qui
purissimam
fidem
meam
denigrare
conati
sunt,
dominum
Calvinum
adeo
iu
me
irritaverunt,
ut
ille
de
me
aperte
male
sentire
non
du-
1)
un
Individu,
un
qui
ne
peust
estre
separe
en
l'essence
semblable
a
la
Parole.
2)
une
quatraine
de
dieux
{supra
dixerat:
quaternite).
3)
baillant
essence
c.
a
d.
formateur
de
choses
qui
ne
se
divisent
point.
25*
|