45:39
39
HARMONIA
EVANGELICA.
40
praeposteras
et
adulterinae
esse
Mariae
laudes
quibus
non
in
solidum
extollitur
Dei
potentia
et
gratuitus
favor.
49.
Et
sanctum
nomen
eius.
Haec
est
secunda
pars
cantici,
in
qua
generalibus
sententiis
sancta
virgo
Dei
virtutem,
iudicia
et
misericordiam
commendat.
Neque
enim
uno
contextu
hoc
membrum
cum
superior,
sed
seorsum
legi
debet.
Extulerat
Maria,
quam
in
se
experta
erat,
Dei
gratiam.
Hinc
sumpta
occasione
exclamat,
sanctum
esse
eius
nomen,
et
misericordiam
eius
omnibus
sacculis
vigere.
Porro
sanctum
vocatur
Dei
nomen,
quia
reverentiam
summam
meretur:
ut
quoties
Dei
fit
mentio,
simul
veneranda
eius
maiestas
in
medium
prodeat.
Proxima
sententia,
ubi
laudatur
perpetuitas
misericordiae
Dei,
ex
solenni
pacti
formula
sumpta
est,
Ero
Deus
tuus,
et
seminis
tui
in
saeculum.
Item,
Ego
sum
Deus
faciens
misericordiam
in
mille
generationes
(Gen.
17,
7;
Deut.
7,
9).
Quibus
verbis
non
modo
testatur,
se
perpetuo
fore
sui
similem,
sed
continuum
favorem
exprimit,
quem
erga
suos
prosequitur,
ut
post
eorum
mortem
filios
et
nepotes,
totamque
sobolem
diligat.
Sic
continuo
amoris
tenore
prosequutus
est
Abrahae
posteros,
quoniam,
patrem
Abraham
semel
in
gratiam
complexus,
aeternum
cum
ipso
foedus
pepigerat.
Sed
quia
non
omnes,
qui
descendunt
ex
Abraham
secundum
carnem,
genuini
sunt
Abrahae
filii,
promissionis
effectum
restringit
Maria
ad
veros
Dei
cultores,
quemadmodum
et
David
Psal.
103,
17,
Misericordia
Domini
a
saeculo
usque
in
saeculum
super
timentes
eum
:
et
iustitia
eius
in
filios
filiorum
iis,
qui
custodiunt
foedus
eius,
ete.
Sic
ergo
Deus
sanctorum
filiis
misericordem
se
per
omnes
aetates
fore
promittit,
ut
nullam
tamen
hypocritis
vanae
fiduciae
materiam
praebeat,
quoniam
frustra
et
temere
Deum
sibi
esse
patrem
gloriantur,
qui
degeneres
sunt
sanctorum
filii
et
ab
eorum
pietate
fideque
desciverunt.
Quare
hac
exceptione
refellitur
eorum
vanitas
et
iactantia,
qui
falso
gratiae
Dei
praetextu
sine
fide
inflati
sunt.
Universale
quidem
salutis
foedus
pepigit
Deus
cum
genere
Abrahae,
sed
quemadmodum
lapides
pluvia
irrigati
non
mollescunt,
ita
incredulis
obstitit
sua
durities,
ne
ad
eos
penetraret
promissa
iustitia
et
salus.
Interim
Deus,
ut
stabilis
rataque
esset
sua
promissio,
semen
aliquod
servavit.
Sub
timore
Domini
comprehenditur
tota
pietas
et
religio,
quae
sine
fide
constare
non
potest.
Verum
hic
poterit
obiici
quaestio,
Quorsum
attinet
vocari
Deum
misericordem,
si
talem
nemo
eum
sentit,
nisi
qui
eius
gratiam
promeretur?
Nam
si
Dei
misericordia
est
super
timentes
eum,
pietas
et
bona
conscientia
gratiam
hominibus
apud
eum
conciliant,
hoc
autem
modo
eius
gratiam
suis
meritis
homines
praevenient.
Respondeo,
hanc
quoque
esse
misericordiae
partem,
quod
timorem
sui
et
reverentiam
|