[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


37:39  39  IN  ISAIAM  40  eius  odium  multis  io  locis  multiplicata  sunt  idola  et  erecta,  peregrinationes,  missae,  vota  impia  et  anniversaria  apud  nonnullos  celebriora  quam  antea  fuerunt.  Nam  in  pristina  illa  ignorantia  aliquid  erat  moderationis:  nunc  vero  idololatrae  velut  rabie  perciti  discurrunt,  et  caeco  impetu  feruntur:  nihil  non  moliuntur,  ut  labascentem  superstitionem  fulciant,  et  nutantia  idola:  denique  coniungunt  manus,  et  mutuas  inter  se  operas  tradunt,  ut  resistant  Deo.  Quod  si  quispiam  in  fratrem  suum  reiicere  culpam  velit,  nihil  efficiet.  Sic  enim  haeret  in  unoquoque  ut  depelli  nullo  modo  possit.  Omnes  student  mendacio,  et  quasi  ex  professo  imposturas  appetunt,  suaque  multitudine  freti  tam  se  quam  alios  singuli  Deo  praeferunt.  Alii  alios  vicissim  stimulant  ad  idolorum  cultum,  atque  tam  insano  amore  flagrant,  ut  universus  propemodum  orbis  eo  ardeat.  8.  (At  tu  Israel.)  Nunc  ostendit,  quamvis  sublato  vexillo  omnes  consentiant  in  errorem,  totusque  mundus  fallaciis  sit  deditus,  quam  absurdum  sit  populum  Israel  misceri  cum  gentibus  profanis.  Nam  quum  gratuita  vocatione  segregatus  a  Deo  ac  selectus  esset,  in  eundem  furorem  sese  proiicere  non  debebat.  Insignis  locus,  quo  docemur  vocationem  nostram  sufficere  nobis  debere,  ut  ab  inquinamentis  huius  mundi  cohibeamur.  Quamvis  grassentur  corruptelae,  ac  mundus  se  in  omnem  nequitiam  effundat,  tamen  hoc  fraeno  retineri  nos  decet,  quod  a  Deo  electi  sumus:  ideoque  gentium  et  impiorum  more  vagari  nobis  minime  fas  est.  Vos  quidem  eiusmodi  fuistis,  inquit  Paulus  (1.  Cor.  6,  l  l  )  :  at  nunc  abluti  estis,  sanctificati  estis  per  nomen  Domini  Iesu,  et  per  spiritum  Dei  nostri.  Imo  nihil  magis  absurdum,  quam  ubi  nobis  illuxit  sol  iustitiae,  vagari  quasi  caecos  in  tenebris.  Spectanda  igitur  est  nostra  vocatio,  ut  eam  omni  studio  et  diligentia  sequamur,  atque,  ut  filios  lucis  decet  ambulantes,  a  priori  vitae  consuetudine  abhorreamus.  Hac  ratione  servum  suum  appellat,  non  quod  suis  obsequiis  quidquam  promeriti  essent  Israelitae:  sed  quia  eos  sibi  addixerat.  Ideoque  in  eundem  finem  addit,  tu  Iacob  quem  elegi,  quae  clara  est  gratuiti  favoris  commendatio:  ac  si  diceret,  vos  quidem  servi  mei  estis,  non  proprio  merito,  sed  beneficentia  mea,  quando  vos  electione  mea  paravi  et  aptavi  ut  mihi  peculiaris  essetis  populus.  Denique  admonet  non  adeptos  esse  sua  industria  ut  censeantur  Dei  servi,  nec  quidquam  ab  aliis  differre  in  quo  excellant:  sed  quia  sic  Deo  placuerit,  cuius  est  eligere  pro  suo  arbitrio  hunc  vel  illum.  Interea  simul  admonet  quis  finis  sit  nostrae  electionis:  nempe  ut  serviamus  Deo.  Nos  enim,  ut  inquit  Paulus  (Ephes.  1,  4),  elegit,  ut  sancti  et  irreprehensibiles  essemus  coram  ipso.  Hic  enim  est  scopus  electionis,  ut  qui  mancipia  Satanae  fuerunt,  sese  Deo  totos  submittant,  ac  devoveant.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci