15:39 39 EPISTOLAE 1909.1911 40 Tigurum petat, libere, ut spero, tibi exponet. Aiunt ipsum, sub Rege Eduardo fidelem strenuamque operam ab eo 2) navatam esse, quum docendi munus obiret. Mibi non vacavit eum ut optassem excipere. Verum quod nunc officio meo defuit, in reditu sarcietur. Fratribus Anglia, qui istic habitant plurimam nomine meo salutem dices, simulque nunciabis, nullas de pecunia literas mihi fuisse redditas. Imo quid hoc esset negotii ad hunc usque diem me latuit. Absurde et inhumaniter egit Nicolai Feraei filius, quod istae transiens non eos saltem reddidit certiores. Nunc postquam admonitus sum, mihi curae erit, ut pecunia extemplo numeretur. Vale, optime et integerrime frater, cum D. Beza nostro, uxore, filiolis et amicis omnibus. Dominus vobis semper adsit, et vos gubernet. Genevae 7. calendas Martii 1554.3) Ioannes Calvinus tuus. 1910. CALVINUS BULLINGERO. Statum ecclesiae Genevensis depingit pro tempore quidem pacatum verum etiamnum fluctuantem et procellis obnubilatum. (Manu scripta non exstat. Edidit Beza Gene^. p. 385, Laus. p. 289, Hanov. p. 323, Ohouet p. 528, Amst. p 241 Anglice legitur in edit. Philad. III. 19.) Puderet me, eximie vir et colende frater, quod iam binis tuis literis *) nihil responderim, nisi quia fuit aliqua tacendi ratio. Nolebam enim nisi rebus compositis scribere,2) ne te certamina nostra perplexum atque anxium tenerent, quae molestia tibi cum optimis et fidelissimis nostris fratribus futura erat communis. Et subinde in tanta varietate agitati sumus, ut nullus dies nobis affulserit, qui non n crastino penderet. Tandem huc ventum est, ut inter se omnes reconciliarentur. Nam senatus palam in factiones divisus erat: sicque palam eruperant odia, ut improbi suis cervicibus sentirent instare Dei ultionem. Neque tamen bonis tantum fuit animi, ut statum ecclesiae, de quo tam acris erat dimicatio, componere studerent. Tantum datae sunt