7:389
389
CUM
ANTIDOTO.
390
personas:
ut
tres
Antichristi
legatos
dicas,
tres
esse
illos
intercessores,
de
quibus
loquitur
Ezechiel,!)
qui
ad
iram
Dei
placandam,
primi
omnium
se
opponant.
Commemorant
humilem
peccatorum
confessionem:
commemorant
gemitus
et
lacrymas,
poenitentiae
signa.
Vix
a
risu
abstinuisse
puto,
quum
lector
ab
ipsis
subornatus
haec
recitaret.
Quanquam
dum
histriones
agere
volunt,
vox
illis
una
interim
excidit,
quae
mihi
instar
vaticinii
coelestis
videtur
habenda.
Quid
enim
prohibet,
quominus,
ut
olim
Caiphas,
ita
nunc
quoque
prophetent
Christi
hostes?
Spiritum
sanctum
sibi
non
adesse
affirmant,
nisi
se
ipsi
accusent:
negant
etiam
adfuturum,
quamdiu
recusabunt
peccata
sua
audire.
Oraculum
accipio.
Mentiuntur
quidem
postea,
se
fletus
videre,
ut
conventum
suum
ornent.
Sed
quum
res
ipsa
clamet,
obstinatos
sedere
ad
stabiliendum
impietatis
regnum,
credamus
eorum
vaticinio
nihil
minus,
quam
a
spiritu
Dei
ipsos
gubernari.2)
Et
quis
non
videat
areano
[pag.
49]
Dei
impulsu,
quasi
adhibita
quaestione,
coactos
fuisse
praeter
animi
sui
affectum
ad
hanc
confessionem?
Testis
ab
ipsis
advocatur
Ezechiel:
qui
Deum
responsa
daturum
negat
populo,
nisi
suas
patrumque
suorum
abominationes
prius
agnoverint.
Ubi
talis
apud
ipsos
agnitio?
Sileant
igitur:
aut
fateantur
se
temere
cerebri
sui
figmenta
proferre.
Quod
si
nondum
hoc
omnibus
persuadeo:
meminerint
saltem
lectores,
quum
ad
ipsam
rerum
tractationem
ventum
erit,
iudicium
ex
ipsa
veritate
faciendum
esse,
an
a
spiritus
sancti
afflatu
prodierint
ipsorum
decreta.
Antehac
responsa
Dei,
sine
exceptione,
esse
iactabant,
quaecunque
synodo
placuissent:
nunc
vero
hanc
illis
vocem,
tanquam
maleficis
in
equuleo,
Deus
extorsit:
hac
nota
discerni
oportere,
numquid
suae
synodo
praesideat
Dei
spiritus,
si
suis
patrumque
abominationibus
damnatis
ad
veram
resipiscentiam
conversi
fuerint.
Quisquis
sponte
falli
non
volet,
ad
hanc
regulam
examinet
quae
postea
sequentur
decreta.
Nisi
luce
clarius
ostendero,
nihilo
plus
in
illis
fuisse
resipiscentiae,
quam
in
Israelitarum
pessimis,
habeant
sane
quod
postulant,
Dei
non
hominum
esse
vocem.
Ergo,
ut
libet,
cum
Esra,
Nehemia
et
reliquis
populi
veteris
ducibus
suam
catervam
conferant
:3)
sua
et
populi
peccata,
cum
spiritu
moeroris,
[pag.
50]
se
satis
abunde
deflere
per
os
lectoris
dicant:
sit,
inquam,
illis
impunita
haec
licentia,
ut
sanctis
Dei
ministris
tam
atrocem
contumeliam
inurant,
illos
cum
impuro
porcorum
grege
comparando:
et
siccis
oculis,
lacrymas
suas
impudenter
iactent:
quid
enim
1)
assavoir
Noe,
Daniel
et
Iob
{Ezech.
14,
14).
2)
que
le
sainct
Esprit
est
bien
esloigne
de
leur
.synagogue.
3)
qu'ilz
se
paragonnent
tant
qu'ilz
voudront,
eux
et
leurs
bandes,
avec
Esdras
etc.
|