[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:388  ma:  10.  dives  autem  in  humilitate  sua9  quia  tanquam  flos  herbae  praeteribit  ll.  Nam  sol  exortus  est  cum  aestu,  et  exarescit  herba,  et  flos  eius  cecidit,  et  decor  adspectus  eius  periit:  sic  et  dives  in  suis  viis  marcescet  9.  Frater  humilis.  Quemadmodum  Paulus  quum  servos  hortatur  (1.  Cor.  7,  22)  ad  tolerandam  aequo  animo  sortem  suam,  hanc  illis  consolationem  proponit,  quod  liberti  sint  Dei,  manumissi  eius  gratia  e  miserrimo  Satanae  servitio:  ingenuos  autem  admonet  ut  se  Dei  servos  esse  meminerint:  ita  hic  noster  eodem  sensu  iubet  humiles  in  eo  gloriari,  quod  a  Domino  adoptati  fuerint  in  filios:  divites  autem,  quod  ostensa  mundi  vanitate,  in  ordinem  coacti  fuerint.  Ita  priores  vult  esse  contentos  humili  et  abiecta  sua  conditione:  secundos  autem  superbire  vetat.  Quum  haec  summa  et  incomparabilis  sit  dignatio,  quod  in  societatem  angelorum  allecti  simus,  imo  Christi  consortes  facti:  qui  tantum  Dei  beneficium  suo  pretio  aestimat,  reliqua  omnia  susque  deque  faciet.  Ergo  nec  paupertas,  nec  contemptus,  nec  nuditas,  nec  fames,  nec  sitis,  eius  animum  ita  anxium  habebunt,  quin  se  hac  consolatione  sustentet:  quando  mihi  quod  praecipuum  erat,  Dominus  contulit,  aliis  minoribus  carere  aequo  animo  decet.  En  quomodo  frater  abiectus  gloriari  debeat  in  sua  sublimitate:  quia  si  gratus  est  Deo,  in  sola  adoptione  sua  satis  plenam  habet  consolationis  materiam,  ne  minus  prospero  vitae  statu  ultra  modum  angatur.  10.  Dives  in  humilitate.  Speciem  pro  genere  posuit.  Pertinet  enim  haec  admonitio  ad  omnes  qui  vel  honore,  vel  nobilitate,  vel  aliis  rebus  externis  excellunt.  Eos  in  humilitate,  vel  parvitate  sua  gloriari  iubet:  ut  comprimat  altos  illos  spiritus,  qui  ex  rebus  prosperis  inflari  solent.  Porro,  humilitatem  appellat,  quia  regnum  Dei  patefactum,  noa  in  contemptum  mundi  adducere  debet:  ut  sciamus  omnia  quae  prius  in  magna  admiratione  erant,  vel  nihili,  vel  admodum  exsilia  esse.  Christus  enim,  qui  non  nisi  parvulorum  magister  est,  omnem  carnis  fastum  sua  doctrina  retundit.  Ergo  ne  divites  abripiat  inane  mundi  gaudium,  assuescant  in  suae  carnalis  excellentiae  deiectione  gloriari.  Tanquam  flos  herbae.  Si  quis  ad  verba  Iesaiae  alludere  Iacobum  putet,  non  valde  repugno:  sed  non  concedam  testimonium  prophetae  ab  eo  citari,  qui  non  de  bonis  fortunae  tantum  et  evanida  mundi  figura  loquitur,  sed  de  toto  homine  :  nec  de  corpore  magis  quam  anima.  Hic  autem  de  opum  vel  bonorum  pompa  agitur.  Summa  autem  est,  stultam  esse  et  praeposteram  gloriationem  in  divitiis,  quae  momento  effluunt.  Idem  docent  philosophi:  verum  surdis  canitur  fabula,  donec  apertae  sint  aures  a  Domino,  ad  audiendam  coelestis  regni  aeternitatem.  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci