7:386
cogeretur
aliquod
concilium,
ita
mecum
reputabam,
omnia
facturum
esse
Romanum
pontificem,
ut
splendore
aliquo
non
vulgari
simplicium
oculos
perstringeret.
Atque
haec
cogitatio,
ut
verum
fatear,
me
vehementer
[pag.
42]
angebat.
Minime
hoc
dubium
erat:
quicunque
sessum
admitterentur
ad
sententiam
dicendam,
eos
partim
ambitione
irretitos,
partim
excaecatos
avaritia,
partim
rabie
accensos
totidem
infestos
sanae
doctrinae
hostes
fore,
qui
ad
stabiliendam
tyrannidem
papatus
arcana
inter
se
coniuratione
obligati,
ad
destruendum
Christi
regnum
incumberent:
paucissimos
fore,
non
tam
impio
crudelique
affectu,
sed
tamen
nihil
virile
habentes
ad
resistendum.
Itaque
statuebam,
mox
indicta
causa
oppressum
iri
veritatem,
sub
tam
iniquis
iudicibus.
Et
enim
ne
hoc
quidem
sperandum
erat,
ut
quispiam
pius
ac
cordatus,
vel
morte
sua,
unius
horae
audientiam
apud
eos
redimeret.
Interea
multis
imperitis,
quanquam
alioqui
probis,
imposuisset
hic
fucus:
ecclesiae
definitioni
esse
acquiescendum.
Nunc
habenda
est
papae
gratia,
qui
talem
nobis
instruxit
pompam,
quae
pueris
quoque
ipsis
ludibrio
futura
sit.
Nihil
tamen
aliud
postulo
a
lectoribus,
nisi
ut
deposito
in
utramque
partem
praeiudicio,
integri
ad
hanc
disceptationem
accedant.
Quod
ita
demum
fiet,
si
oculos
a
personis
ad
ipsius
rei
intuitum
convertant.
IN
PRAEFATIONEM
LEGATORUM,
QUA
USI
SUNT
PRIMA
SESSIONE,
ALIAQUE
CONCILII
PROOEMIA.5)
[pag.
43]
Bene
habet.
Tandem
fatentur
Romanenses,
horrendam
ecclesiae
dissipationem,
quam
hodie
boni
omnes
lugent,
sibi
magna
ex
parte
ferri
debere
acceptam.6)
Si
quis
non
admodum
astutus
tam
ingenuam
confessionem
audiat,
protinus
aliquid
bonae
spei
concipiet.
Exhortationes
vero,
quae
postea
sequuntur,
studium
non
vulgare
prae
se
ferunt
instaurandae
ecclesiae.
Iam
vero
pars
illa,
ubi
non
alium
esse
admonent,
qui
lapsis
rebus
subvenire
queat,
quam
unicum
pastorem
Christum:
hunc
igitur
implorandum
esse
unum,
huic
auscultandum:
feliciter
cessura
omnia,
si
actiones
omnes
moderetur,
illisque
praesideat:
alia
1)
que
la
voix
d'un
crieur
de
vin.
2)
un
singe
accoustre
en
damoiselle.
3)
Messieurs
les
prelatz
de
Trente
ne
sont
pas
si
precieux
qu'on
ne
les
puisse
toncher.
4)
Alludit
ad
rescriptum
a.
1459
editum.
Versio
galhca
nomen
Papae
omitiiL
5)
Versio
gallico
simpliciter
exhibet:
Sur
le
proloque
des
trois
Legats.
6)
Addit
Gallus:
Car
les
trois
Legatz
en
leur
proesme
font
un
long
recit
pour
le
demonstrer,
et
a
la
fin
concluent
qu'il
n'y
a
nul
mal
qui
ne
soit
procede
d'eux.
Calvini
opera.
Vol.
VIL
omnia
consilia,
alias
artes
nihil
esse,
quam
rimosas
cisternas,
quae
diffluant:
hominum
prudentia
nihil
aliud,
quam
magis
iram
Dei
provocari,
et
augeri
mala
potius
quam
sanari:
pars,
inquam,
illa
tota
quantam
pietatem
spirat?
Sed
ex
actis,
quae
deinde
sequuta
sunt,
has
fuisse
voces
frustra
in
aerem
iactatas,
apparet.
Imo
non
exspectant
ipsi,
dum
ex
actis
fiat
iudicium.
Nam
in
salutis
doctrina,
quam
ipsi
impiis
sceleratisque
suis
commentis
totam
[pag.
44]
adulterarunt,
in
sacramentis,
quae
penitus
vitiata
prostituunt
ad
foedam
ac
pudendam
nundinationem,
nihil
inveniunt
apud
se
corrigendum.
Quantulum
igitur
opis
perditis
rebus
afferunt?
Et
sane1)
non
est
quod
a
Tridenticolis,
qui
sub
Neptuni
auspiciis
militant,
quidquam
exspectemus,
nisi
aqueum:
ubi
scilicet
suscipienda
est
corrigendae
in
melius
ecclesiae
cura.
Nam
si
adversus
innoxios
sit
saeviendum,
et
sancienda
piorum
sanguine
impia
sua
tyrannis,
toti
mox
erunt
ignei.
Quanquam
Neptuni
regnum
hoc
quoque
redolet:
albentes
magno
1)
sane
.
.
.
.
flaccescant.
Haec
omnia
absunt
ab
editione
gallica.
25
|