7:384
subiissent?
Nugae.
Nam
si
hodie
Parisiensi
Sorbonae
allatum
foret,
Tridentinos
patres
ab
ipsius
decretis,
vel
uno
apiculo
discrepare,
statim,
calefactis
cerebris,
ad
praelium
concurrerent
magistri
nostri:
nec
modo
concilii
autoritatem
pro
nihilo
ducerent,
sed
unumquemque
[pag.
39]
nominatim
laeerarent
atrocissimis
conviciis.
Nunc
si
insulsissimis
quibusque
deliriis
album
calculum
addiderint,
scholae
omnes
Gallicae,
Hispanicae,
Germanicae,
Italicae,
certatim
applaudent.
Quantae
ergo
improbitatis
est,
orbi
christiano
adorandum
obtrudere,
quod
ipsi
intus
nihili
faciunt?
Agedum
tamen,
disputatores
illos,
qui
cudendis
placitis
insudant,
fingamus
non
tantum
mirabili
acumine
doctrinaque
excellere,
sed
angelos
esse
recens
e
coelo
delapsos.
Tantum
praeterea
absurdum
adversariis
ignoscamus,
concilium,
quod
immediato
spiritus
afflatu
regi
fastuose
praedicant,
a
paucis
hominibus
emendicare,
quod
orbi
universo
quasi
divinitus
allatum
ingerat.
At
ne
sic
quidem
unciam
fidei
Tridentina
synodus
obtinebit.
Nihil
enim
illic,
nisi
ex
unius
Romani
pontificis
nutu,
statuitur.
Quare
omittant
in
posterum
istas
ampullas:
non
hominibus,
sed
Deo
repugnare,
qui
concilii
placita
respuit.
Illos
enim
nihil
esse,
nisi
organa:
hunc
praesidem,
qui
mentes
et
linguas
spiritu
suo
moderetur.
Si
ita
esset,
nimis
in
spiritum
sanctum
contumeliosos
esse
ipsos
dico,
cuius
reprehensorem1)
faciunt
papam
suum,
dum
ipsius
arbitrio
censuraeque
subiiciunt
omnia.
Ego
de
rebus
vulgo
tritis
loquoi.
Simul
atque
compositum
est
decretum
aliquod,
[pag.
40]
Romam
volitant
cursores:
veniam
pacemque
exposcunt
a
pedibus
idoli
sui.2)
Privatis
suis
consultoribus
examinandum
tradit
sanctissimus
pater,
quod
est
allatum.
Demunt
illi,
addunt,
et
mutant
quod
videtur.
Redeunt
cursores,
sessio
indicitur.
Recitat
notarius,
quod
improbare
nemo
audeat.
Asini
auribus
annuunt.3)
En
oraculum,
quod
religione
totum
mundum
obstringat.
Cur
non
aperte
fatentur
quod
res
est?
Monachos
decem
aut
viginti,
quorum
conductas
habent
operas,
decreta
consarcinare,
Papam
censorio
stylo
confodere,
si
quid
non
arridet,
caetera
comprobare
:
nihil
aliud
concilio
reliquum
fieri,
quam
promulgandi
onus.
Olim
quod
consultaverat
Romanus
senatus,
plebs
sciscebat.
Papa
vero
sciscendi
iure
minime
contentus,
sibi
praeterea
in
synodi
consultis
sumit
corrigendum
quidquid
non
adlubescit.
Nimis
quidem
superbe,
si
praesidere
illic
spiritum
sanctum
putat.
Nobis
vero
impune,
opinor,
contemne
relicebit,
quod
a
talibus
magistris
compositum,
a
tali
Aristarcho
1)
son
contrerolleur.
2)
pour
savoir
ce
qu'il
plaira
a
leur
idole
d'en
ordonner.
3)
Messieurs
les
asnes
haissent
les
aureilles
pour
faire
semblant
d'y
consentir.
|