7:383
383
ACTA
SYNODI
TRIDENTINAE
384
isti,
de
quibus
loquor,
unquam
gustarunt.
Quam
igitur
misera
christianae
ecclesiae
conditio
futura
est,
si
pro
oraculo
habendum
sit,
quidquid
ipsis
ac
[pag.
37]
paucis
nihilo
melioribus
placuerit?
Et
adhuc
eo
usque
socordes
sunt
plurimi,
ut
quum
audiunt
publicari
sacrae
synodi
placita,
non
cogitent
eos
esse
autores,
quibus
ne
de
minima
quidem
quaestione
fidem
sint
habituri.
Nam
si
in
mentem
hoc
illis
veniret,
protinus
non
sine
stomacho
abiicerent,
calcarentque
pedibus,
quae
nunc
inconsiderato
osculantur.
Quid
enim?
an
iudicio
quidquam
probant?
Minime.
Sed
oculos
perstringit
concilii
reverentia.
At
cuius
est
stultitiae,
quem
asinum
esse
scias,
sub
leonis
pelle
tanquam
formidabilem
vereri?
At
iam
subit,
quid
rursum
obiici
queat
a
parte
adversa:
non
solis
episcopis
commissas
esse
decernendi
partes.
Intelligo.
Atque
id
est,
quod
maxime
volebam.
Sunt
enim
garruli
quidam
et
audaces
monachi,
quorum
alii
mitras,
alii
galeros
aucupantur:
omnes
certe
Romano
pontifici
buam
loquacitatem
venditant.
Fingamus
porro,
eximios
esse,
ac
eruditione
non
vulgari
theologos.
Hoc
tamen
habeo,
venerandis
patribus,
ex
quorum
nutu
pendet
tota
religio,
sophistas
nescio
quos
verba*)
praeire,
ut
eorum
dictata
nobis
deinde
cantillent.
Quorsum
autem
attinet,
eos
tam
altum
suggestum
conscendere,
ut
tanquam
semidei
ex
alto
pronuncient
quod
illis
ex
inferiore
subsellio
praescriptum
[pag.
38]
est?2)
Ubi
illa
ecclesiae
repraesentatio,
cui
spiritum
sanctum
alligant,
si
coguntur
aliunde
precario
mutuari
quod
opus
est,
ne
aut
sileant,
aut
perperam
loquantur?
Vestrum
est
axioma,
qualiscunque
sit
coetus,
cui
nomen
universalis
concilii
imponitis,
illic
spiritum
sanctum
praesidere,
ut
nihil
inde
manare
queat,
nisi
coeleste
ac
divinum.
Interea
famelicos,
et
venalis
linguae
monachos
praeficitis,
quos
spiritus
iste
vester,
quem
fingitis,
auscultet.
Atqui
longis
et
accuratis
disputationibus
agitant
illi,
quidquid
a
patribus
est
definiendum.
Nempe
ita
audivi:
stridulum
nescio
quid
ipsos
rixando,
tanquam
ranas
Aristophanis,
coaxare.
Inde
confici
praeclara
ista
decreta,
quae
deinde
spiritus
sancti
responsa
iactantur.
8)
Quid
enim
dissimulanter
agerem
in
re
notissima?
Certum
est,
nullam
esse
tam
obscuram
scholam
quae
non
prae
se
despiciat
quidquid
est
Tridenti
theologorum.
Quid
igitur?
An
eos,
simul
atque
locum
mutaverint,
repentino
afflari
numine
putabimus,
ac
si
Phoebades
Delphicam
cortinam
1)
Recentiores,
Beza
duce,
scribunt:
verbis.
2)
pour
dire:
Nous
sommes
l'Eglise,
nous
sommes
les
organes
du
sainct
Esprit,
et
cependant
ilz
n'auront
rien
a
dire,
si
non
ce
que
les
cagotz
leur
soufflent
en
l'aureille.
3)
Ie
l'ay
ainsi
entendu:
et
chascun
est
bien
informe
que
ces
moynes
fallourdiers
barbouillent
le
papier
pour
composer
ce
qui
doit
estre
apres
tenu
pour
revelation
du
S.
Espnt.
|