5:381
EPISTOLA
AD
GENEVATES.
nique
modis
contendi,
ut
hoc
tyrannicum
ecclesiae
iugum,
quae
cibos
interdum
prohibet,
quae
dies
servat,
quae
confiteri
nos
vult
peccata
nostra
sacerdotibus,
quae
vota
impleri
iubet,
quae
homines
in
te,
Christe,
liberos
tot
servitutis
vinculis
alligat,
a
nobis
cuncti
qui
te
colimus
excuteremus:
solamque
fidem
in
te,
non
e
iam
bona
opera,
quae
maxime
extolluntur
et
praedicantur
in
ecclesia,
iustitiam
nobis
et
salutem
parere
confideremus:
quum
tu
praesertim
poenam
pro
nobis
pependisses,
tuoque
sancto
sanguine
cunctorum
delicta
et
scelera
delevisses:
ut
nos
hac
una
fide
in
te
freti,
liberius
deinde
agere
quaecunque
nobis
libuisset
possemus.
Scripturas
etiam
ingeniosius
sum
perscrutatus
quam
veteres
illi:
ac
tum
quidem
maxime,
quum
aliquid
quaerebam
in
eis,
quod
contra
istos
detorquere
possem:
qua
etiam
doctrinae
et
ingenii
opinione
apud
populos
famam
et
existimationem
nactus
totam
quidem
ecclesiae
autoritatem
evertere
non
potui,
magnarum
tamen
seditionum
in
ea,
et
scissionum
fui
autor.
Haec
ubi
iste
dixerit,
et
vere
dixerit
(neque
enim
mentiendi
apud
illum
coelestem
iudicem
est
locus,
tametsi
multa
idem
de
ambitione
sua,
de
avaritia,
de
studio
popularis
gloriae,
de
fraudibus
et
malitiis
intestinis,
quae
intus
ipse
agnoscat,
in
sese
reticuerit,
quae
tamen
[pag.
26]
illi
prima
ipsa
vi
fronte
apparebunt
inscripta),
quod
tandem,
o
Gebennenses
fratres
mei,
quos
ego
in
Christo,
et
in
Christi
ecclesia
unanimes
mecum
habere
opto,
non
solum
de
his,
sed
comitibus
assectatoribusque
eorum
iudicium
fore
existimatis?
Nonne
hic
certe
qui
catholicam
ecclesiam
fuerit
sequutus,
nullum
suum
erratum
in
hac
re
afferet?
Primum,
quia
non
errat,
neque
adeo
errare
potest
ecclesia,
cuius
illa
publica
et
universalia
decreta
atque
concilia
spiritus
sanctus
assidue
gubernat
Deinde
etiamsi
errasset
ea
aut
erraret
(quod
tamen
creditu
et
memoratu
est
nefas)
nullus
huic
quidem
suus
exprobraretur
error,
qui
sincero
animo,
et
propter
Deum
humili,
maiorum
fidem
suorum
et
autoritatem
esset
prosequutus.l)
At
iste
alter
suo
innitens
capite,
neminem
habens
veterum
sanctorum
patrum,
ac
ne
generalium
quidem
ex
omnibus
episcopis
conventuum,
quem
honore
dignum
putet,
cui
inducat
animum
cedere
et
obtemperare,
omnia
sibi
arrogans,
ad
obtrectandum
magis
quam
ad
discendum
docendumve
paratus,
quum
a
communi
ecclesia
desciscit,
quem
respicit
portum
fortunarum
suarum
?
quo
propugnaculo
confidit?
qui&ts
apud
Deum
advocatis
fretus
est?
ut
non
graviter
debeat
metuere,
eiectum
se
iri
in
tenebras
exteriores,
ubi
erit
fletus
et
stridor
dentium,
hoc
est,
ubi
miserias
suas
perpetuo
defleturus,
et
contra
semet
ipsum
dentibus
increpiturus
sit:
quod
quum
posset,
si
id
studuisset,
illam
acerbissimam
[pag.
27]
vitare
calamitatem,
id
facere
neglexisset.
Quod2)
1)
persequutus,
1540
seqq.
2)
Genevensis
1540
emendati
Quam,
quod
sequentes
receperunt
omnes.
|