45:38
ignobilis
eram
et
contempta,
id
non
obstitit
Deo,
quominus
dignatus
sit
ad
me
oculos
suos
convertere.
Quodsi
Mariae
humilitas
excellentiae
opponitur
(quemadmodum
et
res
ipsa
clamat,
et
ex
graeca
voce
liquet)
videmus,
ut
Maria
se
ipsam
exinaniens
Deum
unum
extollat.
Nec
vero
fictae
hoc
humilitatis
praeconium
fuit,
sed
simplex
et
ingenu^
eius,
quam
animo
insculptam
habebat,
persuasionis
confessio.
Nam
et
nullius
erat
coram
mundo
pretii,
et
ipsa
nihilo
pluris
se
aestimabat.
Ex
hoc
tempore
beatam.
Significat,
memorabile
sacculis
omnibus
fore
hoc
Dei
beneficium.
Quodsi
tam
insigne
est,
ut
passim
omnium
ore
praedicari
debeat,
ipsi
Mariae,
in
quam
collatum
fuit,
de
eo
silere
minime
fas
est.
Observa
autem,
Mariam
nihil
in
sua
felicitate
ponere,
nisi
quod
sibi
divinitus
datum
esse
agnoscit,
eiusque
gratiae
acceptum
refert.
Beata,
inquit,
censebor
per
omnes
aetates.
An
quia
sibi
propria
virtute
vel
industria
laudem
hanc
quaesierit?
quin
potius
solum
Dei
opus
commemorat.
Unde
perspicimus,
quantum
ab
ea
distent
Papistae,
qui
inanibus
suis
figmentis
eam
temere
ornantes
quidquid
accepit
bonorum
a
Deo
fere
pro
nihilo
habent.
Magnificos,
imo
plus
quam
superbos
titulos
affatim
congerunt,
quod
sit
regina
coeli,
stella
salutis,
porta
vitae,
dulcedo,
spes
et
salus.
Quin
etiam
eo
impudentiae
et
furoris
ipsos
proripuit
Satan,
ut
imperium
illi
in
Christum
traderent:
haec
enim
est
eorum
cantilena,
roga
patrem,
iube
natum.
Nihil
horum
a
Domino
profectum
esse
quum
liquido
constet,
omnia
uno
verbo
sancta
virgo
repudiat,
dum
totam
suam
gloriam
in
Dei
beneficiis
statuit.
Nam
si
hoc
uno
tantum
nomine
celebranda
est,
quod
Deus
magnifice
cum
ipsa
egit,
ficticiis
titulis,
qui
aliunde
proveniunt,
nullus
relinquitur
locus.
Adde
quod
nihil
illi
magis
probrosum
est
quam
filio
Dei
eripi
quod
suum
est,
ut
sacrilegis
eius
spoliis
ipsa
induatur.
Eant
nunc
papistae,
et
nos
in
Christi
matrem
iniurios
esse
clamitent,
quia
reiectis
hominum
mendaciis
tantum
Dei
beneficia
in
illa
praedicamus.
Atqui
quod
ei
maxime
honorificum
est,
nos
concedimus,
isti
vero
praeposteri
cultores
detrahunt.
Libenter
enim
eam
amplectimur
magistram,
eiusque
doctrinae
et
praeceptis
obtemperamus.
Certe
non
obscurum
est,
quid
hic
dicat:
quo
posthabito
et
velut
calcato,
fidem
eius
dictis
quantum
in
se
est
abrogant
Papistae,
Nos
vero
meminerimus,
communem
hic
in
laudandis
tum
angelis
tum
hominibus
praescribi
regulam,
ut
in
illis
celebretur
Dei
gratia:
sicuti
etiam
nihil
omnino
est
laudabile,
quod
non
inde
prodierit.
Quum
dicit,
Deum
qui
potens
est
fecisse
magnifica,
significat,
Deum
non
alieno
subsidio
fuisse
adiutum,
ut
sola
eius
potentia
emineat.
Iam
repetendum
est
quod
prius
dixit,
se
fuisse
respectam,
quamvis
abiecta
et
contemptibilis
foret.
Unde
sequitur,
|