|
52:377
377
CAPUT
XII.
378
non
ferox
ac
crudelis
f
non
fraudulentus?
Sed
haec
omnia
latent
hominum
oculos.
Caeterum
singulis
vocibus
exponendis
insistere,
supervacuum
esset:
neque
enim
expositione
indigent.
Tantum
notent
lectores,
cptAaim'av,
quae
primo
loco
ponitur,
esse
quasi
fontem
ex
quo
manant
quae
deinde
sequuntur.
Qui
enim
se
amat,
is
arrogat
sibi
omnia,
reliquos
omnes
contemnit,
immitis
est,
sibi
indulget
in
avaritia,
perfidia,
iracundia,
contumacia
adversus
parentes,
neglectu
bonorum,
et
similibus.
Quoniam
autem
Pauli
consilium
fuit,
talibus
notis
inurere
pseudoprophetas,
ut
conspicui
omnibus
fiant:
nostrum
est
aperire
oculos,
ut
cernamus
qui
digito
monstrantur.
5.
Et
istos
aversare.
Haec
admonitio
satis
ostendit
Paulum
non
de
longa
posteritate
loqui,1)
neque
vaticinari
quid
futurum
esset
multis
post
saecutis:
sed
quod
de
extremis
temporibus
dixerat,
praesentibus
malis
ostensis,
applicare
ad
suam
aetatem.
Nam
qul
potuit
adversari
Timotheus,
qui
multis
post
sacculis
demum
exorituri
erant?
Ergo
statim
ab
exordio
evangelii
talibus
corruptelis
laborare
coepit
ecclesia.
6.
Ex
iis
enim
sunt.
Diceres,
ex
professo
Paulum
hic
vivam
monachismi
effigiem
pingere.
Terum
ut
monachorum
nomen
omittamus,
notae
ipsae,
quibus
falsos
et
adulterinos
doctores
insignit
Paulus,
satis
apertae
sunt:
insinuatio
in
familias,
illecebrae
captandis
mulierculis,
illiberalis
adulatio,
circumducti
per
varias
superstitiones.
Has
notas
sedulo
animadvertere
convenit,
si
discernere
cupimus
inter
fucos
inutiles
et
probos
Christi
ministros.
Qui
autem
tales
sunt,
tam
atro
carbone
hic
notantur,
ut
tergiversando
parum
proficiant.
S
ubi
ntrare
in
familias
est
penetrare
aut
obrepere
captiosis
artibus.
Porro
de
mulieribus
potius
loquitur
quam
de
viris,
quod
illae
talibus
imposturis
magis
sunt
expositae.
Dicit
eas
captivas
duci,
propterea
quod
variis
artificiis
eiusmodi
pseudoprophetae
eas
sibi
obnoxias
reddunt,
partim
curiose
omnia
rimando,
partim
blandiendo.
Atque
hoc
est
quod
subiicit,
g
oneratae
peccatis.
Nisi
enim
malae
conscientiae
vinculo
stringerentur,
non
ita
paterentur
se
ad
aliorum
nutum
quolibet
duci.
Concupiscentias
generaliter
accipio
pro
stultis
et
levibus
desideriis,
quibus
circumferuntur
mulieres,
quae
Deum
ex
animo
non
quaerunt,
et
tamen
religiosae
et
sanctae
volunt
haberi.
Nullus
enim
finis,
dum
a
conscientia
recedentes
novas
subinde
larvas
induunt.
Chrysostomus
ad
foedas
et
obscoenas
cupiditates
referre
mavult:
sed
mihi
contextum
intuenti
magis
placet
illa
prior
expositio.
Nam
mox
sequitur,
quod
semper
discant,
nunquam
discant
vere
sapere.
Ista
igitur
est
agitatio
inter
varias
*)
sed
de
|