5:374
animae
autem
suae
iacturam
patiatur
?
Haec
igitur
tam
ampla,
tam
cara,
tam
pretiosa
professio,
quae
nostrae
animae
salus
unicuique
nostrum
est,
omni
vi
et
conatu
nobis
retinenda
est:
siquidem
caetera
bona
omnia
quae
appetimus,
externa
atque
aliena
sunt,*)
hoc
unum
bonum
conservatae
animae
nostrae,2)
non
solum
nostrum,
sed
vere
nosmet
ipsi
istud
ipsum
bonum
sumus.
Quod
qui
neglexerit
atque
amiserit,
is
ne
bonum
quidem
aliud
habere
ullum
poterit,
quo
fruatur,
quippe
quum
ipse
ille
qui
debuisset
frui,
iam
se
primum
prodiderit.3)
Assequimur
porro
bonum
hoc
[pag.
12]
nostrae
perpetuae
universaeque
salutis,
fide
in
Deum
sola
et
in
Iesum
Christum.
Quum
dico
fide
sola,
non
ita
intelligo,
quemadmodum
isti
novarum
rerum
repertores
intelligunt,
ut
seclusa
caritate,
et
caeteris
christianae
mentis
officiis,
solam
in
Deo
credulitatem
et
fiduciam
illam,
qua
persuasus
sum
in
Christi
cruce
et
sanguine
mea
mihi
delicta
omnia
esse
ignota.
Est
hoc
quidem
etiam
nobis
necessarium,
primusque
hic
nobis
patet
ad
Deum
introitus:
sed
is
tamen
non
est
satis.
Mentem
enim
praeterea
afferamus
oportet
pietatis
plenam
erga
summum
Deum,
cupidamque
efficiendi
quaecunque
illi
grata
sint:
in
quo
praecipue
spiritus
sancti
vis
inest.
Quae
mens,
etiam
si
interdum
ad
exteriora
opera
non
progreditur:
ipsa
tamen
ex
sese
ad
bene
operandum
iam
intus
parata
est,
promptumque
gerit
studium
ut
Deo
in
cunctis
rebus
obsequatur:
qui
verus
divinae
iustitiae
in
nobis
est
habitus.
Etenim,
quid
aliud
significat,
aut
quam
aliam
nobis
offert
intelligentiam
et
notionem
nomen
hoc
ipsum
iustitiae,
si
non
respectus
in
eo4)
ad
bona
opera
habeatur
P
Dicit
enim
scriptura:
Quod
misit
Deus
filium
suum,
ut
faceret
sibi
populum
acceptabilem,
sectatorem
bonorum
operum,
ad
Titum
cap.
2.b),
et
alio
loco:
Ut
aedificemur
(inquit)
in
Christo
ad
bona
opera.6)
Si
ergo
missus
est
Christus,
ut
bene
operantes
per
eum
accepti
Deo
simus,
atque
ut
in
eo
aedificemur
ad
bona
opera,
certe
fides,
quae
in
Deum
nostrum1)
per
Iesum
Christum
est,
non
solum
[pag.
13]
ut
confidamus
in
Christo,
sed
bene
in
illo
operantes,
operarive
instituentes,
ut
confidamus,
imperat
nobis
ac
praescribit.
Est
enim
amplum
et
plenum
vocabulum
Fides,
nec
solum
in
se
credulitatem
et
fiduciam
continet,
sed
spem
etiam
et
studium
obediendi
Deo,
et
Ulam,
quae
in
Christo
maxime
perspicua
nobis
facta
est,
principem
et
dominam
christianarum
omnium
virtutum
caritatem
:
qua
in
caritate
proprie
1)
aliena
nobis
sunt,
1540
seqq.
Gallus
facit
cum
antiquioribus.
2)
nostrae,
om.
1576
seqq.
3)
Sic
ed.
princeps,
assentiente
Argentoratensi.
Genevensis
1540
et
sequentes
omnes:
perdiderit.
Gallus:
il
s'est
aliene
du
bien.
4)
eo,
habent
Lugd.
et
Arg.
satis
inconcinne,
nisi
malis
dicere
mendose.
Caeterae
omnes,
etiam
versio
gallica,
legunt:
ea.
5)
Haec
verba
:
ad
Titum
cap.
2.
omissa
sunt
inde
ab
a.
1540.
6)
Respexit
fortasse
ad
1
Petr.
2,
5.
7)
Genevensis
editio
prima
scripsit:
nostra,
quam
deinde
sequutae
sunt
recentiores.
G.
vero
habet:
nostre
Dieu.
24*
|