9:373
373
VALENTINI
GENTILIS.
374
promptum
est:
Donec
veniat,
[pag.
24]
inquit,
dominator
ad
templum
suum
(Mal.
3,
1).
Certe
non
aliis
insignibus
magis
gloriam
suam
illustravit
Deus,
quam
legali
cultu,
sacrificiis
et
templi
imperio.
Ubi
ergo
palam
asserit
propheta,
Christum,
qui
venturus
est,
illum
esse
Deum
qui
semper
in
templo
adoratus
fuerit,
omnem
controversiam
diremptam
esse
existimo.
Eat
nunc
Valentinus,
et
neget
colendum
esse
Christum,
quia
patrem
nobis
colendum
proposuit.
PROTHESES
EIUS
quae
mera
sophismata
continent,
ne
viderer
cum
umbra
certare,
an
attingerem
dubitavi.
Quia
tamen
argutulus
sibi
visus
est
earum
autor,
sive
G-ribaldus,
sive
alius
quispiam
similis,
malui
aliquantulum
temporis
perdere,
quam
non
monere
simplices
quomodo
sibi
ab
insidiis
caveant.
PRLWA.
Infinitum,
sive
interminatum
est,
quidquid
nec
originem
omnino
habet,
nec
finem.
Duo
autem
infinita
neque
dantur,
neque
esse
possunt.
Ut
hoc
totum
concedam,
quid
inde
consequitur
qui
solum
patrem
vult
habere
infinitum9
Quasi
vero
filium
doceamus
aliud
esse
a
patre.
IL
Deus
est
nomen
increatae
substantiae
et
deitatis
plenitudinis.
Perge
vero,
et
ostende
quorsum
tendas.
Nos
vero
inde
colligimus
sermonem
esse
verum
Deum:
quia
et
increatus
est,
et
postquam
in
carne
manifestatus
est,
in
eo
residet
plenitudo
divinitatis.
III.
Ut
in
aeternitate
personarum
datur
principium
ordinis,
non
temporis:
sic
in
earum
deitate
datur
gradus,
non
distinctio.
Est
autem
persona,
substantia
intelligens,
individua,
incommunicabilis.
[pag.
26J.
Quaenam
ratiocinandi
forma,
ut
si
principium
ordinis
sit
in
personis,
ideo
in
deitate
sit
gradus?
Hic
unus
error.
Simul
observent
lectores,
istum,
quum
de
aeternitate
personarum
loquitur,
filium
seorsum
ab
humana
natura
considerare,
quod
nuper
fieri
nefas
esse
clamabat.
Secundus
error,
cui
tertius
mox
accedit:
gradum
in
patris
et
filii
deitate
esse,
non
distinctionem.
Quid?
An
gradus
diversi
erunt,
et
nihil
differentiae?
Certe
prodigium
est
dicere
non
distingui
quod
inferius
est
a
superiori.
In
definitione
personae
suam
inscitiam
turpiter
prodit.
Nam
quum
secundum
ipsum
|