7:373
373
ACTA
SYNODI
TRIDENTINAE
CUM
ANTIDOTO.
374
enim
(inquit
idem
Apostolus)
ad
haec
idoneus?
ut
qui
ne
cogitare
quidem
aliquid
ex
nobis,
quasi
ex
nobis,
sviiius
sufficientes.
Verum
hoc
fateri
non
satis
est
nobis:
hoc
dicere
potuit
Apostolus,
et
per
hanc
portam
ingredi
ad
obeundum
munus
suum,
et
in
eo
se
ministrum
fidelem,
ac
idoneum
ostendere:
qui
simul
dicere
[pag.
10}
potuit,
de
ministerio
suo
loquens:
Nihil
mihi
conscius
sum.
Nobis
vero
qui,
si
verum
fateri
volumus,
aliter
dicere
non
possumus,
quin
nobis
conscii
simus
in
administrando
munere
nobis
imposito,
in
plurimis
defecisse:
et
horum
etiam
malorum,
ad
quae
corrigenda
vocamur,
non
minima
ex
parte
causam
exstitisse:
non
satis
est
hic
fateri,
ad
tantum
munus
nos
impares
esse.
Quid
ergo
nobis
agendum,
ut
idonei
hoc
tempore
Christi
ministri
in
Ecclesia
instauranda
esse
possimus?
Idem
prorsus,
quod
Christus
ipse
episcopus
animarum
nostrarum
fecit,
quum
venit
ad
fundandam
et
formandam
Ecclesiam
suam.
Idem
sane,
Patres,
faciendum
erit
nobis,
quod
ipsa
sapientia
Patris
fecit,
quum
venit
ut
multos
filios
in
gloriam
adduceret:
id
quod
nobis
item
propositum
nunc
esse
debet.
Is
enim
quum
oppressos
peccatis
omnes
invenisset,
omnia
omnium
peccata
in
se
ipsum
transtulit,
seque
unum
ante
Deum
pro
omnibus
reum,
et
nocentem
[pag.
11]
constituit,
ac
poenam
nobis
debitam
sustinuit,
tanquam
omnia
flagitia,
et
omnia
scelera,
quae
nos
commiseramus,
ipse
commisisset,
quum
tamen
ab
omni
labe
peccati
purissimus
esset:
quippe
qui
peccatum
non
fecit,
neque
unquam
inventus
est
dolus
in
ore
eius.
Quod
vero
Christus,
pro
immensa
sua
caritate
erga
Deum
patrem,
et
pro
misericordia
erga
nostrum
genus
fecit,
hoc
nunc,
ut
ipsi
faciamus,
iustitia
ipsa
a
nobis
flagitat,
ut
omnium
horum
malorum,
quibus
grex
Christi
est
oppressus,
nos
pastores
coram
tribunali
misericordiae
Dei
reos
constituamus:
atque
omnium
peccata
in
nos
ipsos
non
tam
pie,
quam
iuste
transferentes,
quia
re
vera
horum
malorum
magna
ex
parte
nos
causa
sumus,
divinam
misericordiam
per
Iesum
Christum
imploremus.
Quod
vero
dicimus
nos
pastores
his
malis,
quibus
Ecclesia
est
oppressa,
causam
dedisse,
si
quis
hoc
acrius
et
magis
per
exaggerationem
quandam
verborum,
quam
vere
dictum
[pag.
12]
existimet,
hoc
quidem
ipsa
rerum
experientia,
quae
mentiri
non
potest,
comprobabit.
"Respiciamus
ergo
paululum
ad
ipsa
mala,
quibus
Ecclesia
opprimitur,
ac
simul
etiam
ad
nostra
peccata.
Sed
quis
haec
numerare
valeat?
quae
simul
cum
reliquis
malis
multitudine
superant
arenam
maris,
et
usque
ad
coelum
clamant.
Circumscribamus
ergo
tantam
multitudinem
nostrorum
malorum
illis
limitibus,
quibus
hoc
Concilium,
quod
capitalibus
malis
medendis
est
vocatum,
ea
circumscripsit.
Sunt
vero
illa
tria,
quae
supra
commemoravimus,
haereses,
lapsam
morum
disciplinam,
et
intestinum
atque
externum
bellum.
Hic
ergo
videamus
et
consideremus,
quum
iam
multis
annis
Ecclesia
his
calamitatibus
|