49:37
37
CAPUT
IL
38
in
omnibus
eius
mandatis.
Peior
itaque
conditio
Iudaeos
peccatores
manet,
quibus
iam
sua
est
in
lege
damnatio.
13.
Non
enim
auditores
legis.
Prolepsis,
qua
antevertit
quam
afferre
Iudaei
exceptionem
poterant.
Quia
legem
audiebant
esse
iustitiae
regulam,
sola
eius
notitia
superbiebant.
Eam
hallucinationem
ut
refellat,
negat
legis
audientiam,
seu
intelligentiam
quidquam
habere
ponderis,
ut
iustitiam
quis
ex
ea
obtendat:
sed
proferenda
esse
opera,
secundum
illud:
Qui
fecerit
haec,
vivet
in
ipsis.
Hoc
igitur
tantum
valet
praesens
sententia:
si
ex
lege
iustitia
quaeritur,
impleri
legem
oportere:
quia
in
operum
perfectione
posita
est
legis
iustitia.
Qui
hoc
loco
abutuntur
ad
erigendam
operum
iustificationem,
etiam
puerorum
cachinnis
sunt
dignissimi.
Proinde
ineptum
est
et
extra
locum,
huc
longas
de
iustificatione
quaestiones
ingerere
ad
solvendum
tam
futile
cavillum.
Tantum
enim
urget
apud
Iudaeos
apostolus
illud,
de
quo
meminerat,
legis
iudicium,
quod
non
possint
per
legem
iustificari,
nisi
legem
impleant.
Si
transgrediantur:
paratam
mox
esse
illis
maledictionem.
Nos
vero
non
negamus
praescribi
in
lege
absolutam
iustitiam:
sed
quia
omnes
transgressionis
convincuntur,
quaerendam
esse
dicimus
aliam
iustitiam.
Quin
ex
hoc
loco
argumentari
licet,
neminem
operibus
iustificari.
Si
enim
ii
soli,
qui
legem
implent,
per
legem
iustificantur:
sequitur
nullum
iustificari,
quia
nullus
reperitur
qui
iactare
queat
complementum
14.
Quum
enim
gentes,
quae
legem
non
habent,
natura
quae
legis
sunt
faciant,
ipsae
legem
non
habentes,
sibi
ipsae
sunt
lex
:
15.
quae
ostendunt
opus
legis
scriptum
in
cordibus
suis:
simul
attestante
ipsorum
conscientia,
et
cogitationibus
inter
se
accusantibus,
aut
etiam
excusantibus,
16.
in
die,
qua
mdi*
cabit
Deus
occulta
hominum,
secundum
evangelium
meum,
per
Iesum
Christum.
14.
Quum
enim
gentes.
Probationem
prioris
membri
nunc
repetit.
Non
enim
satis
habet,
nos
verbo
damnare,
et
iustum
Dei
iudicium
adversum
nos
pronuntiare,
sed
rationibus
id
evincere
apud
nos
contendit,
quo
nos
ad
Christi
desiderium
amoremque
magis
excitet.
Probat
enim
frustra
obtendi
a
gentibus
ignorantiam,
quum
factis
suis
declarent,
nonnullam
se
habere
iustitiae
regulam.
Nulla
enim
gens
unquam
sic
ab
humanitate
abhorruit,
ut
non
e
intra
leges
aliquas
contineret.
Quum
igitur
sponte
ac
sine
monitore
gentes
omnes
ad
leges
sibi
ferendas
inclinatae
sint:
constat
absque
dubio
quasdam
iustitiae
ac
rectitudinis
conceptiones,
quas
Graeci
TzpoXri^eic
vocant,
hominum
animis
esse
naturaliter
ingenitas.
Habent
ergo
legem
sine
lege:
quia
utcunque
scriptam
Mosis
legem
non
habeant,
notitia
|