5:369
IACOBUS
SADOLETUS
EPISCOPUS
CARPENTORACTI,
S.
R.
E.
TITULI
SANCTI
CALIXTI
PRESBYTER
CARDINALIS,
SUIS
DESIDERATIS
FRATRIBUS
MAGISTRATUI,
CONCILIO,
ET
CIVIBUS
GEBENNENSIBUS.
Carissimi
in
Christo
fratres,
pax
vobis
et
nobiscum,
hoc
est,
cum
catholica
ecclesia,
matre
omnium
nostrum
atque
vestrum,
amor
atque
concordia,
a
Deo
patre
omnipotente,
et
unico
eius
filio
Domino
nostro
IESU
CHRISTO,
sanctoque
simul
spiritu,
quae
est
unitas
in
tribus
perfecta:
cui
laus
est
et
imperium
in
omne
saeculorum
aevum,
Amen.
Arbitror,
fratres
carissimi,
aliquibus
vestrum
esse
notum,
me
nunc
degere
Carpentoracti:
quo
veni
ab
Nicea,
summum
illuc
pontificem,
ad
pacificandos
reges
ex
urbe
Roma
proficiscentem,
prius
[pag.
4]
prosequutus.
Amo
enim
ecclesiam
et
civitatem
hanc
quam
mihi
spiritualem
et
sponsam
et
patriam
Deus
esse
voluit
:
populosque
hosce
meos
vere
paterna
caritate
complector,
disiungique
me
ab
illis
valde
aegre
fero.
Quod
si
honos
iste
cardinalatus,
qui
mihi
inopinanti
et
inscio
delatus
est,
Romam
me
coegerit
redire
(ut
certe
coget),
quo
in
ea
vocatione
in
qua
sum
vocatus
ibidem
Deo
serviam,
non
is
tamen
meum
animum
atque
amorem
ab
his
populis
avocabit,
quos
habiturus
sum
in
mediis
cordis
mei
penetralibus
semper
infixos.
Igitur
Carpentoracti
quum
essem,
audiremque
multa
quotidie
de
vobis,
quae
partim
quidem
mihi
dolorem,
partim
etiam
spem
nonnullam
excitarent,
ut
non
diffiderem,
nos
et
vos,
qui
fuimus
quondam
in
recta
erga
Deum
religione
unanimes,
eodem
Deo
benignius
nos
respiciente,
ad
eundem
consensum
cordium
esse
redituros,
visum
est
spiritui
sancto
et
mihi
(sic
enim
scriptura
loquitur,
et
certe
quaecunque
integro
et
pio
erga
Deum
geruntur
animo
ex
spiritu
sancto
omnia
sunt)
visum
est
mihi,
inquam,
scribere
aliquid
ad
vos,
et
eam
animi
curam
ac
sollicitudinem,
quam
pro
vobis
capio,
literis
vobis
declarare.
Non
enim,
carissimi,
nova
est
haec
mea
erga
vos
su%cepta
et
benevolentia
et
voluntas:
sed
quum
ab
eo
tempore
quo
ego
Dei
Calvini
opera.
Vol.
V.
|