8:364
illi
audire
noluerunt.
Quaedam
initio
consensus
species
hic
se
profert:
sed
quantum
ad
bonum
vel
malum,
nihilo
minus
discordiae,
quam
inter
aquam
et
ignem.
Longiorem
uxoris
vitam
optabit
maritus,
quam
e
mundo
Deus
evocat.
Mortem
horrebat
et
deprecabatur
Christus
quae
suavissimi
odoris
sacrificium
erat
Deo.
Utriusque
tamen
voluntas,
quamvis
in
speciem
diversa,
extra
culpam
est.
Non
est
igitur,
quod
Deum
in
societatem
criminis
quisquam
arripiat,
quoties
inter
arcanum
eius
consilium,
et
palam
vitiosas
hominum
cupiditates
aliqua
similitudo
se
ostendit.
Occurrat
semper
illud
Augustini
:l)
Propterea
magna
opera
Domini,
exquisita
in
omnes
voluntates
eius,
ut
miro
et
ineffabili
modo
non
fiat
praeter
eius
voluntatem,
quod
etiam
fit
contra
eius
voluntatem:
quia
non
fieret,
si
non
sineret,
nec
utique
[pag.
197]
nolens
sinit,
sed
volens.
Atque
hinc
etiam
refellitur
eorum
vel
inscitia,
vel
improbitas,
qui
unam
et
simplicem
Dei
naturam
fore
negant,
si
voluntas
illi
alia
tribuitur,
quam
quae
ab
ipso
in
lege
patefacta
est.
Quaerunt
etiam
nonnulli
per
ludibrium,
si
qua
est
non
revelata%)
in
lege
Dei
voluntas,
quo
nomine
vocetur.
Atqui
mente
captos
esse
oportet,
quibus
nihil
significant
tot
scripturae
testimonia,3)
quae
cum
admiratione
praedicant
quam
profunda
sit
iudiciorum
Dei
abyssus.
Certe
Paulus
quum
exclamat:
O
altitudo!
quam
inscrutabilia
sunt
iudicia
eius
(Rom.
l
l
,
33)!
aliud
quoddam
de
Iudaeis
fuisse
Dei
iudicium
aperte
docet,
quam
quod
exprimitur
Christi
verbis:
Ierusalem,
quoties
volui
congregare
pullos
tuos?
(Matth.
23,
37;
Luc.
13,
34.)
Et
quod
filios
Heli
patri
morigeros
esse
noluit,
voluntas
illa
a
legis
praecepto
differebat,
quo
iubet
filium
parentibus
obsequentem
esse.
Denique
quoties
mirifica
Dei
consilia
et
profundas
cogitationes
praedicat,
non
de
praeceptis
loquitur,
quae
ante
oculos
patent
exposita:
sed
potius
inaccessam
illam
lucem
commendat,
in
qua
reconditum
est
consilium,
quod
mentis
nostrae
captu
altius
suspicere
et
adorare
cogimur.
Dicet
quispiam:
Si
inaccessa
lux
est:
cur
ergo
accedis?
Ega
vero
non
accedo,
ut
quae
procul
latere
vult
Deus
proterva
curiositate
excutiam:
sed
quod
[pag.
198J
scriptura
pronunciat,
certa
fide
amplexus
reverenter
suspicio.4)
Sed
quomodo
conveniet,
Deum
perpetuo
similem
esse
sui,
ac
ne
minima
quidem
obumbratione
flexibilem
(Iac.
1,17):
et
aliud
tamen
velle
quam
prae
se
ferat
?
Respon-
1)
Enchir,
ad
Laur.
cap.
100.
2)
si
qua
est
non
revelata
.
.
.
Sic
optime
princeps
seq.
Gallasio
et
Gallo.
Beza
male:
Si
qua
est
non
est
revelata.
Quod
Anist.
emendavit:
Si
qua
est
quae
non
est
revelata
.
.
.
3)
Add.
et
si
expres.
4)
Add.
Car
ce
n'est
point
a
nous
d'ignorer
a
nostre
escient
ce
que
Dieu
nous
a
voulu
enseigner.
|