6:363
RESPONSIO
CONTRA
PIGHIUM
sublevandos,
sed
eos
modo
qui
sublevari
desiderent,
nec
desint
obviae
sibi
adiutricique
gratiae,
quin
potius
illam
apprehendant,
eius
adiutorio
reverti
conentur
ad
Dominum,
ab
eo
salvari
optent
ac
[pag.
181]
sperent,
illi
se
curandos,
illuminandos,
salvandos
tradant.
Quibus
verbis
partes
istas
in
renovatione
assignat
libero
arbitrio,
ut
velit,
ut
apprehendat,
ut
conetur,
ut
obsequatur.
His,
quod
necesse
est,
subiungit:
omnes
peraeque
gratiae
capaces
esse,
quod
omnibus
indifferenter
offeratur.
Postea
multo
adhuc
longius
procedit:
nullam
fieri
gratiae
iniuriam,
si
natura
sua
dicantur
homines,
et
liberi
potestate
arbitrii
odisse
peccatum,
malitiae
renunciare,
ad
Deum
convertere
se
posse,
corde
contrito
et
humiliato
poscere
veniam,
quaerere
misericordiam,
sperare
gratiam.
Imo
has
esse
praeparationes,
quae
nisi
praecedant,
nunquam
nos
dignetur
Deus
benigno
suo
aspectu.
Ac
eiusmodi
quidem
doctrina
totam
Pelagii
impietatem
satis
confutari
existimat:
nostramque
stultitiam
deridet,
qui
dum
metuimus,
ne
quid
inde
gratiae
commendationi
decedat,
frustra
de
nihilo
tanta
contentione
digladiamur.
Haec
deliramenta
quominus
scripturis
nunc
refellam,
duabus
impedior
causis:
quia
et
immensa
sylva
mihi
hic
pullularet,
et
erit
proprium
ac
perpetuum
libri
proximi
argumentum.
Adde
quod
scripturas,
quoties
eius
animo
non
adlubescunt,
susque
deque
habet
Pighius.
Verum
ubi
est
illa
reverentia,
quam
veterum
patrum
definitionibus
se
deferre
simulat?
Si
quis
tam
augmentum,
quam
initium
fidei,
et
ipsum
credendi
affectum,
non
per
gratiae
donum,
id
est,
per
spiritus
sancti
operationem,
corrigentem
voluntatem
nostram
ab
infidelitate
ad
fidem,
ab
impietate
ad
pietatem,
sed
naturaliter
nobis
inesse
doceat,
is
ecclesiastici
concilii
decreto
haereticus
est
pronunciatus.
1)
Si
quis
item,
ut
a
peccato
purgemur,
voluntatem
nostram
Deum
exspectare
contendit,
non
autem,
ut
etiam
purgari
velimus,
per
spiritus
sancti
operationem
fieri
in
nobis
confitetur,
pro
spiritus
baneti
adversario
damnatus
est.2)
Si
quis
item,
sine
Dei
gratia,
volentibus,
laborantibus,
pulsantibus,
petentibus,
[pag.
182]
desiderantibus,
Dei
misericordiam
conferri
tradit,
non
autem
divinitus,
ut
credamus,
velimus,
et
haec
omnia,
sicut
oportet,
agere
valeamus,
per
spiritum
in
nobis
fieri
confitetur,
is
anathemate
dignus
est
iudicatus.
")
Haec
praeterea
concilii
decreta
sunt:
Si
quis
per
Adae
praevaricationem
non
totum,
id
est,
secundum
animam
et
corpus
in
deterius
dicit
hominem
mutatum,
sed
illaesa
animae
libertate
corpus
≪tantummodo
corruptioni
subiectum
fuisse
credit,
Pelagii
errore
deceptus
est.4)
Item:
Si
quis
humanae
in-
1)
Concilii
Arausicani
Cap.
5.
2)
Cap.
4.
3)
Cap.
6.
4)
Cap.
1.
|