8:36  sunt,  tametsi  multorum  animos  frangit,  optimo  Dei  consilio  factum  esse  tandem  sentient  fideles,  quo  manum  suam  in  ea  liberanda  clarius  exserat.  Neque  enim  ab  ipso  servari,  nisi  ex  morte  ereptam,  agnoscimus.  Huc  postremo  accedit  et  alia  ratio,  quod  ferociam  nostram  domari  subigique  crucis  disciplina  plus  quam  necesse  est.  Videmus  ut  ecclesia,  quae  in  mediis  vexationibus  spirituali  vigore  floruerat,  nimis  laeta  pace  diffluxit.  Hodie  quum  sub  duro  austeroque  fraeno  nos  Dominus  constrictos  teneat,  videmus  ut  passim  omnes  fere  lasciviant.  Quid  fieret,  si  libere  exsultandi  daretur  occasio?  Quum  evangelii  professio  longe  lateque  in  Germania  regnaret,  et  integrae  adhuc  essent  [pag.  43]  eorum  vires,  qui  ad  tuendam  bonam  causam  videbantur  animati,  hacque  fiducia  susceptum  esset  luctuosum  hoc  bellum,  quodque  infeliciter  cessit,  erectis  in  magnas  spes  partis  nostrae  animis  dixi  aliquando  publice,  1)  plus  a  nostra  quam  hostium  victoria  nobis  instare  periculi.  Neque  enim  tam  metuendas  esse  ullas  clades,  quam  nimis  triumphale,  ut  ii  a  loquar,  evangelium,  quod  nos  ad  insolentiam  efferret.  Nec  vero  me  istius  vocis  hodie  quoque  poenitet.  Nisi  profanae  licentiae  Dominus  obviam  mature  ivisset,  morbus  fuisset  temporis  successu  propemodum  incurabilis.  Nulla  doctrinae  piisque  monitionibus  fuisset  autoritas.  Mediocrem  disciplinam  qui  nondum  admittere  sustinuerant,  iugum  omne,  non  secus  ac  indomitae  belluae,  violento  impetu  rupissent.  Tanta  infamiae  macula  ab  evangelio  abstergi  non  potuit,  quam  si  ad  modestiam  vi  et  malis  coacti  fuissent,  qui  eam  sponte  hactenus  discere  noluerant.  Rursum  hoc  examine,  quali  quisque  esset  animo,  patefecit  Dominus.  Magnifice  omnes  evangelium  sub  umbra  2)  iactabant.  Primas  in  multis  locis  tenebant  scelerati  hypocritae.  Post  cladem  vero  acceptam,  quidam  magni  nominis  principes  protinus  exanimati,  nobiles  respublicae  metu  nescio  quo  attonitae,  sponte  conciderunt.  3)  Hic  se  plus  quam  effeminata  mollities,  imo  perfida  ignavia,  aperte  prodidit.  Impias  et  sacrilegas  a  Christo  defectiones  intra  biennium  in  natione  una  plures  vidimus,  quam  narrent  omnium  temporum  gentiumque  historiae.  Quam  infractum  vero  sit  fidei  robur,  ubi  spiritus  virtute  corda  sustinentur,  palam  in  aliis  factum  est.  Heroica  magnanimitas  ,  quam  Dominus  in  homine  uno  4)  victo  et  capto,  saeculis  omnibus  spectandam  proposuit,  nunquam  nisi  tali  crucis  experimento  credita  fuisset.  Insignia  quaedam  eius  generis  [pag.  44]  exempla,  1)  quelques  fois  en  mes  sermons.  2)  Sic  quoque  Gallus:  Chacun  parloit  bravement  et  a  pleine  bouche  de  l'Evangile  estant  a  repos  et  comme  en  l'ombre.  Beza  et  Amst  male:  sub  umbram.  3)  tous  se  sont  laisse  mettre  le  pied  sur  la  gorge.  4)  au  duc  de  Saxe.