[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


32:36  stra  interposito  inreiurando  prohibitos  fuisse  a  terrae  ingressu.  Assiduo  enim  scelerum  progressu  satis  superque  innotuit,  quia  corrigi  nullo  modo  poterant,  non  temere  fuisse  abdicatos  a  requie  Dei.  Clarior  enim  erit  sensus,  si  legas  in  tempore  plus  quam  perfecto,  iuraveram,  quia  ante  iurgium  illud  Deus  iam  illorum  malitiam  praevidens,  eos  ab  haereditate  promissa  excluserat.  Quid  autem  valeat  ecliptica  haec  iurandi  forma,  alibi  diximus.  Cur  etiam  terra  Canaan  vocetur  eius  requies,  ex  promissione  petenda  est  ratio.  Abraham  enim  et  eius  posteri  in  ea  peregrinati  fuerant,  donec  maturum  possessionis  tempus  veniret.  Aegyptus  temporale  hospitium  et  quasi  exsilium  fuerat.  Quum  ergo  Deus  iam  ex  pacto  Iudaeos  in  terra  Canaan  quasi  in  iusto  patrimonio  locare  paratus  esset,  merito  vocat  requiem  suam.  Quod  tamen  active  intelligitur:  quia  scilicet  singulare  eius  beneficium  erat,  Iudaeos  illic  tanquam  in  solo  natali  et  quieto  domicilio  habitare.  Hunc  locum  apostoli  in  tertio  et  quarto  capite  ad  Hebraeos,  cum  prophetae  verbis  breviter  conferre  operae  pretium  est.  Quod  graecam  versionem  sequitur  apostolus,  non  debet  videri  absurdum,  neque  enim  ex  professo  tractandum  locum  suscipit:  sed  tantum  insistit  in  adverbio  Hodie,  et  in  nomine  Quietis.  Primo  igitur  docet  non  restringi  illud  Hodie  ad  legis  tempus,  sed  proprie  aptari  evangelio,  in  quo  plenius  loqui  Deus  coepit.  Doctrinae  autem  perfectio  plus  attentionis  iure  postulat.  Certe  quum  Deus  loqui  non  cessaverit,  sed  Christo  patefacto  quotidie  nos  ad  se  invitet,  utendum  est  occasione  ut  eius  voci  obtemperemus.  Secundo  loco  de  requie  subtilius  disputat  quam  ferant  prophetae  verba.  Sumit  enim  hoc  principium,  Quum  sub  poenae  denuntiatione  inclusa  sit  tacita  promissio,  meliorem  requiem  populo  Dei  promitti,  quam  in  terra  Canaan.  Postquam  enim  illuc  ingressi  fuerant  Iudaei,  Deus  spem  novae  quietis  ecclesiae  suae  facit.  Definit  apostolus  nostri  abnegationem  esse  qua  fit  ut  Deo  in  nobis  operante  feriemur  ab  operibus  nostris.  Atque  hac  occasione  vetus  et  legale  sabbathum  quod  umbratile  tantum  erat,  cum  spirituali  vitae  novitate  confert.  Quum  se  in  ira  iurasse  dicit,  docet  se  prope  ad  hanc  poenam  infligendam  fuisse  coactum:  ac  si  diceret,  Non  fuit  haec  levis  vel  modica  irritatio,  sed  detestabilis  eorum  perversitas  iram  mihi  accendit  quae  simul  extorsit  iusiurandum.  PSALMUS  XCVL  ARG.  Exhortatio  est  ad  laudandum  Deum,  quae  non  solum  ad  Iudaeos  dirigitur,  sed  ad  omnes  gentes.  Unde  colligimus,  Psalmum  hunc  ad  regnum  Christi  referri:  quia  donec  patefactus  fuit  mundo,  non  alibi  quam  in  Iudaea  invocari  potuit  eius  nomen:  et  tunc  quoad  hoc  pietati  

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci