11:36
nificum
saevitiam
supra
modum
fervere,
ut
solet
quoties
semel
ebulliit.
Et
occurrendi
nulla
se
offert
ratio.
Scripsi
enim
ad
Farellum,
ea
spe,
quae
diu
suspensos
tenuit,
iam
nos
excidisse.
Quare,
nisi
quam
novam
rimam
Dominus
aperiat,
miseris
fratribus
aliter
opitulari
non
licet
quam
precibus
atque
exhortationibus.
Quae
tamen
ipsae
adeo
periculosae
sunt
eorum
capitibus,
ut
sit
consultius
abstinere.
Quod
ergo
unum
fere
restat,
Domino
eorum
salutem
commendemus.
Eam
vero
epistolae
partem
non
sine
risu
legi,
ubi
tam
bene
valetudini
meae
prospicis.
Genevamne,
ut
melius
habeam?
Our
non
potius
recta
ad
crucem?
Satius
enim
fuerit
semel
perire
quam
in
illa
carnificina
iterum
torqueri.
Ergo,
mi
Tir
ete,
si
salvum
me
esse
cupis,
consilium
istud
omittas.
Gratissimum
tamen
fuit
quod
intellexi
Fontaninos
fratres
ita
fuisse
de
incolumitate
mea
sollicitos,
et
te
quoque
animum
eo
intendisse.
Vix
equidem
dignum
me
esse
puto
cuius
causa
tantopere
laboretur.
Non
possum
tamen
non
laetari
isto
erga
me
bonorum
studio.
Capito
in
suis
praelectionibus
quaedam
habet
quae
tibi
ad
enarrationem
Iesaiae
conducere
plurimum
possint.
Sed
quia
auditoribus
nihil
dictat,
et
nondum
ultra
decimum
quartum
caput
progressus
est,
tibi
ad
praesens
adiumento
esse
non
potest
eius
opera.
Zuinglius,
tametsi
dexteritate
non
caret,
quia
tamen
nimiam
libertatem
usurpat,
saepe
a
mente
prophetae
longe
evagatur.
Lutherus
non
adeo
anxius
de
verborum
proprietate
aut
historiae
circumstantia
satis
habet
fructiferam
aliquam
doctrinam
elicere.
Nemo
ergo
adhuc
diligentius
Oecolampadio
in
hoc
opere
versatus
est,
qui
tamen
etiam
scopum
non
semper
attingit.
Verum
ut
te
interdum
deficiant
adminicula,
Dominus
tamen,
ut
spero,
non
te
destituit.
Nihil
de
rebus
nostris
scribo,
quo
amplior
supersit
Farello
scribendi
materia.
Omnes
te
amicissime
resalutant:
Capito,
Bucerus,
Matthias,
Sturmius,
Pedrottus.
Hedionem
nondum
vidi
ex
quo
literae
tuae
mihi
redditae
sunt.
Mihi
vicissim
saluta
Conradum,
Cornelium,
Iacobum,
Isnardum
et
alios.
Materteram
quoque
tuam
matrem
meam,l)
et
uxorem,
quam
semel
videre
cupio.
Conradi
mentio
mihi
quod
exciderat
suggessit.
Gaspar
ille,
qui
apud
eum
aliquamdiu
vixit,
nuper
hic
fuit
ac
Sturmio
conquestus
est
graviter,
quod
se
mandato
Grynaei
apud
bonos
viros
inhumaniter2)
traduxissem.
Apud
me
subticuit,
nec
aliud
quam
salutavit,
quum
a
lectione
mea
egrederetur.
Hoc
te
scire
volui,
ut
posthac
sitis
cautiores.
Vale,
optime
et
17-
li
Henry
interrogationis
signum
apponit,
non
animadvertens
Calvinum
Vireti
materteram
ita
appellare,
reverentiae
et
pietatis
causa.
Anglus
matrem
omittit,
et
ipse
quoque
nodum
in
scirpo
quaerens.
2)
m&uaviter
Apogr.
et
H.
|