52:358
habes,
spiritus
Dei
sufficiet.
Hinc
sequitur,
non
aestimandas
esse
hominum
vires
ex
Dei
praeceptis:
quia
sicuti
verbis
iubet,
ita
etiam
verba
sua
cordibus
inscribit,
ac
vires
suppeditando,
efficit
ne
frustra
iubeat.
Quod
sequitur
de
habitatione
spiritus
in
nobis,
significat
praesens
esse
eius
auxilium
fidelibus
:
modo
ne
sibi
oblatum
respuant.
15.
Nosti
hoc.
Defectiones
istae,
quas
commemorat,
poterant
multorum
concutere
animos:
et
simul
gignere
varias
suspiciones:
ut
solemus
fere
omnia
in
sinistram
partem
arripere.
Eiusmodi
offendiculis
occurrit
Paulus
cum
heroica
animi
fortitudine:
ut
boni
omnes
eorum
perfidiam
detestari
discant,
qui
servum
Christi
ita
deseruerant,
quum
solus
capitis
sui
periculo
communem
sustineret
causam:
neque
ideo
vacillent,
dum
Paulum
ipsum
intelligunt
minime
Dei
ope
destitui.
Nominat
autem
duos,
quos
credibile
est
fuisse
prae
aliis
celebres,
ut
aditum
praecludat
eorum
calumniis.
Est
enim
usitatum
transfugis
ac
militiae
christianae
desertoribus,
quo
suam
turpitudinem
excusent,
quascunque
possunt
criminationes
fingere
adversus
fideles
et
probos
evangelii
ministros.
Phygellus
et
Hermogenes,
quia
sciebant
ignaviam
suam
merito
infamem
esse
posse
apud
fideles,
adeoque
flagitiosae
perfidiae
damnari:
non
dubitassent
Paulum
gravare
falsis
rumoribus,
et
impudenter
laedere
eius
innocentiam.
Ergo
Paulus,
ut
fidem
eorum
mendaciis
deroget,
notam,
quam
merentur,
illis
inurit.
Sic
etiam
hodie
permulti,
quia
vel
non
admittuntur
hic
in
ministerium,
vel
etiam
abdicantur
honore
propter
suam
nequitiam,
vel
non
aluntur
otiosi,
vel
perpetrato
furto
aut
scortatione
aufugere
coguntur:
per
Galliam
deinde
et
alias
regiones
volitant,
ac
quascunque
possunt
criminationes
in
nos
regerendo,
suae
innocentiae
approbationem
inde
mutuantur.
Et
tanta
est
quorundam
fratrum
imperitia,
ut
nos
crudelitatis
insimulent,
si
quis
nostrum
tales
pingat
suis
coloribus.
Atqui
optandum
foret
ut
frontem
omnes
haberent
stigmate
notatam,
unde
agnoscerentur
primo
statim
congressu.
16.
Det
misericordiam
Dominus.
Ex
hac
precatione
colligimus
minime
perire
officia
sanctis
impensa,
etiamsi
gratiam
ipsi
referre
nequeant.
Nam
quod
Deum
precatur
ut
mercedem
rependat,
hoc
vim
habet
promissionis.
Et
simul
ostendit
Paulus
suam
gratitudinem,
quum
remunerandi
vices
in
Deum
transcribit,
quia
impar
est
solvendo.
Quid
si
adfuisset
remunerandi
facultas?
certe
reipsa
testatus
fuisset
hominem
se
ingratum
non
esse.
Porro
notandum
est
quod
quum
Onesiphori
solius
beneficentiam
laudet,
ob
eum
toti
familiae
bene
precatur.
Unde
colligimus,
Dei
benedictionem
non
tantum
super
caput
iusti,
sed
super
totam
domum
residere.
Tantus
est
Dei
amor
erga
suos,
ut
se
ad
omnes,
qui
cum
illis
sunt
coniuncti,
diffundat.
Quod
23*
|