[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


8:357  357  PRAEDESTINATIONE.  358  mittit,  ut  sit  spiritus  mendax  in  ore  omnium  prophetarum  (1.  Reg.  22,  23).  Ita  spiritus  impostor  irae  Dei  minister  est  ad  excaecandos  [pag.  183]  impios,  qui  veritati  obtemperare  noluerant.  Contra  vero  Paulus,  ne  magnitudine  revelationum  superbiat,  1)  datum  sibi  carnis  stimulum  memorat  nuncium  Satanae,  a  quo  caedatur  colaphis  (2.  Cor.  12,  7).  Hic  Satanae  venenum  ad  curandum  superbiam  antidotum  est.  Qualis,  obsecro,  medicus  Satan,  qui  nihil  quam  perdere  et  occidero  didicit?  Verum,  Deus  qui  semel  iussit  e  tenebris  lucem  splendere  (2.  Cor.  4,  C),  ex  inferis  ipsis,  quum  ita  visum  est,  salutem  mirabiliter  educit,  atque  ita  tenebras  convertit  in  lucem.  Caeterum  quod  operatur  Satan,  scriptura  Dei  opus  alio  respectu  affirmat:  quatenus  scilicet  ipsum  Deus,  suae  providentiae  obsequio  illigatum  tenens,  quo  visum  est  flectit,  ut  eius  operam  ad  usus  suos  applicet.  Quanquam  si  non  alium  agendi  modum  exprimeret  scriptura,  nondum  adeo  difficilis  esset  ad  solvendum  nodus.  Magis  ardua  est  altera  quaestio:  agatne  Deus  in  cordibus  hominum,  consilia  dirigat,  huc  illuc  flectat  eorum  voluntates,  ne  quid  agant  nisi  quod  ipse  ordinavit?  Non  quaerimus  hic,  an  pios  sanctosque  affectus  in  cordibus  suorum  operetur:  quod  controversia  caret:  sed  an  pravos  quoque  impiorum  affectus  in  potestate  sua  habeat,  flectat  huc  vel  illuc,  ut  velint  quod  per  ipsos  perficere  decrevit.  Certe  quum  Solomon  pronunciat  (Prov.  21,  1),  in  [pag.  184]  manu  Dei  esse  cor  regis,  ut  quocunque  visum  fuerit  ipsum  inclinet,  generaliter  ostendit,  non  minus  voluntatem  quam  externa  opera  Dei  arbitrio  regi.  Obduratum  ab  eo  cor  Pharaonis  dicit  Moyses  (Exod.  4,  21  et  7,  3).  Frustra  hic  ad  permissionem  confugitur:  quasi  Deus  fecisse  dicatur,  quod  fieri  tantum  passus  est.  Clare  enim  duritiem  illam  Dei  opus  fuisse  Moyses  affirmat.  Nec  sane  alio  sensu  hic  Dei  consilio  adscribitur  Pharaonis  saevitia,  quam  alibi  gratiam  dare  populo  suo  dicitur  in  oculis  Aegyptiorum  (Exod.  3,  21).  Quis  enim  non  videt  cicuratas  fuisse  Dei  virtute  et  mansuefactas  truces  bestias,  quum  ad  clementiam  flexi  repente  sunt  Aegyptii?  Undo  ergo  factum  dicemus  ut  tam  inhumaniter  Pharao  saeviret,  nisi  quia  partim  ad  probandam  suorum  tolerantiam,  partim  ad  exercendam  suam  virtutem,  ita  Domino  placuit?  Eadem  ratione  dicitur,  vertisse  hostium  corda  in  odium  populi  sui  (Psal.  105,  25).  Nec  obstat,  quod  dicitur  alibi  Pharao  ipse  cor  suum  aggravasse  (Exod.  8,  32):  quando  neque  extrinseco  motu  impelli  fingimus  hominum  animos,  ut  violenter  ferantur,  neque  in  Deum  transferimus  indurationis  1)  ne  magnitudine  revelationum  superbiat.  Haec  verba  absunt  ab  omnibus  edd.  praeter  principem.  Habet  ea  Gallus.   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci