[SEARCH HOME] | [CONTENTS] | [기독교강요 라틴어-영어 문장별 대조본] | [원문칼빈전집안드로이드앱]

IOANNIS CALVINI OPERA QUAE SUPERSUNT OMNIA
volume column dictionary *for dictionary, click or touch the word
[Pre] [Next] [Original Text Jpg]


55:355  355  EPIST.  IOHANNIS  356  vidimus,  et  testamur  quod  pater  misit  filium  servatorem  mundi.  15.  Qui  confessus  fuerit  quod  Iesus  est  filius  Dei,  Deus  in  eo  manet,  et  ipse  in  Deo.  16.  JEt  nos  cognovimus  et  credimus  dilectionem  quam  habet  Deus  in  nobis.  Deus  caritas  est:  et  qui  manet  in  caritate,  in  Deo  manet,  et  Deus  in  eo.  11.  Dilectis  etc.  Nunc  apostolus,  quae  nuper  docuit  de  gratuito  Dei  amore,  ad  suum  institutum  accommodat:  nempe  ut  nos  Dei  exemplo  hortetur  ad  fraternum  amorem.  Sicut  etiam  Paulus  Christum  nobis  proponit  (Ephes.  5,  2),  qui  se  hostiam  bonae  fragrantiae  obtulit  patri,  ut  se  quisque  nostrum  proximis  impendat.  Admonet  autem  Iohannes  amorem  nostrum  non  debere  mercenarium  esse,  quum  proximos  diligere  iubet,  sicuti  nos  Deus  dilexit.  Nam  illud  repetendum  est,  gratis  nos  fuisse  dilectos.  Et  certe  ubi  commodum  nostrum  respicimus,  vel  referimus  amicis  pares  vices,  philautia  est,  non  caritas.  12.  Deum  nemo  vidit  Eadem  verba  habentur  primo  evangelii  capite:  sed  Iohannes  baptista  non  eundem  omnino  finem  illic  respicit:  tantum  enim  significat  non  posse  aliter  cognosci  Deum,  nisi  quatenus  se  in  Christo  patefacit.  Eandem  doctrinam  apostolus  hic  longius  extendit,  Dei  virtutem  fide  ac  dilectione  a  nobis  comprehendi,  ut  sciamus  nos  esse  eius  filios,  et  eum  in  nobis  habitare.  Prius  tamen  de  caritate  loquitur,  quum  dicit,  in  nobis  manere  Deum,  si  nos  diligimus  mutuo:  quia  perfecta  est,  hoc  est,  vere  comprobata  in  nobis  eius  dilectio:  ac  si  diceret,  Deum  se  quasi  praesentem  exhibere,  dum  spiritu  suo  corda  nostra  in  fraternum  amorem  format.  Eodem  sensu  repetit  quod  iam  semel  dixerat,  Nos  ex  spiritu  quem  dedit  nobis,  cognoscere  quod  in  nobis  habitet.  Est  enim  confirmatio  proximae  sententiae:  quia  caritas  effectus  est  spiritus.  Itaque  haec  summa  est:  Quum  caritas  sit  ex  Dei  spiritu,  non  possumus  vere  et  sincero  corde  fratres  diligere,  quin  spiritus  vim  suam  exserat.  Hoc  modo  se  in  nobis  habitare  testatur.  Porro  Deus  per  spiritum  suum  in  nobis  habitat:  ergo  caritate  probabimus  Deum  nos  habere  in  nobis  manentem.  Rursum,  quisquis  se  Deum  habere  iactat,  nec  fratres  diligit:  hoc  uno  refellitur  eius  vanitas,  quia  Deum  a  se  ipso  divellit.  Quum  dicit,  Et  caritas  eius  perfecta  est,  copulam  accipit  causalis  particulae  loco.  Et  caritas  Dei  hic  bifariam  exponi  potest:  vel  qua  illum  prosequimur,  vel  quam  nobis  inspirat.  Deum  nobis  spiritum  suum  dedisse,  et  dedisse  ex  spiritu  suo,  idem  prorsus  valent.  Scimus  enim  spiritum  singulis  distribui  ad  mensuram.  14.  Et  nos  vidimus.  Nunc  alteram  notitiae  Dei  partem,  quam  attigimus,  exponit:  quod  scilicet  in  filio  se  nobis  communicat,  ac  fruendum  offert:  unde   

[Pre] [Next]


Copyright ⓒ 2018 In Hyuk Lee. All rights reserved. http://blog.naver.com/isaaci